నా నువ్వు.. నీ నేను..!

క్షణ క్షణానికీ నువ్వే నేనైపోతుంటే క్రమంగా మాయమైపోతున్న నేననే నా కోసం ఎక్కడని వెతకనూ?
నా కళ్ళ ముందే అనుక్షణం అమాంతంగా నువ్వులా ఎదిగిపోతున్న నన్ను నేనెలా నిలువరించగలనూ?
నాకే సొంతమనుకున్న నా మనసు పుస్తకంలోని ప్రతీ అక్షరమూ నువ్వు చదివేస్తుంటే నేనింకే భాషలో రాసుకోను?
నా కనురెప్పల చీకటి తెరల మాటున దాచుకున్న ప్రతి స్వప్నంలోనూ నీ వర్ణాలే మెరుస్తుంటే ఎలా?
నా పాదాలు వేసే ప్రతి అడుగూ నీ వైపే సాగితే.. నా కనులు చూసే ప్రతీ చిత్రంలోనూ నీ నవ్వుల పరిమళాలే అద్దితే ఎలా?

నీ రూపాన్ని దాటి వేరేదీ చూడని నా కంటిపాపలకి.. నీ ఊసు తప్ప వేరేది ఆలకించని నా వీనులకి ఏమని భయం చెప్పనూ?
నా ప్రతీ శ్వాసలో చేరిపోయి క్షణానికోసారి నా గుండెల్లో చొరబడిపోతూ నాలో నువ్వే నిండిపోతుంటే ఎలా పట్టి ఆపనూ?
నా గొంతు మాటున దాగుండి నేనాడే మాటల్లో పదానికో మారు నువ్వు బయటపడిపోతుంటే నేనెలా పెదవిప్పనూ?
నా అరచేతిలో శాశ్వతంగా ముద్రించుకుపోయిన నీ వేలి గురుతుల జాడల్ని నేనెలా చెరిపివేయగలనూ?
అల్లంత దూరాన ఉండే నువ్వు నా తనువులో సప్తస్వరాలు పలికిస్తుంటే నీ నుంచి ఎలా తప్పించుకోనూ?
నను తాకిన నా చేతి స్పర్శలోనైనా సరే నీ స్పర్శే చేరి అల్లరిగా తడిమేస్తుంటే నీతో నేనెలా పడగలనూ?

నీ నుంచి దూరంగా ఒక్క అడుగు వెనక్కి వేస్తే నా ప్రమేయం లేకుండానే మళ్ళీ నీ వైపుకే పది అడుగులు పడిపోతుంటే ఎలా?
నిరంతరం నీ ధ్యాసలో నిలిచిపోతున్న కాలాన్నెలా కదిలించనూ.. నీ సమక్షంలో ఉరకలేసే కాలాన్ని పరుగాపమని ఎలా అదిలించనూ?
ఇదెంతటి చోద్యం కాకపోతే.. ఒక్క నువ్వు ఒక్క నాలో ఇన్ని వేనవేల తలపుల్ని పూయించడం ఎంతటి వైచిత్ర్యం కదూ!
నా నువ్వైపోతూ నీ నేనుగా మారిపోతున్నఈ క్షణాన.. ఏమని చెప్పాలి నీకసలు.. ఏమని అడగాలి నిన్నసలు.. ఎవరనుకోవాలి నిన్నసలు..!?