Thursday, December 30, 2010

కాలం ఒక మాయల మరాఠీ!

కాలాన్ని మించిన మాయల మరాఠీ ఇంకెవరుంటారు!?

అసలు ఈ ప్రపంచాన్నంతటినీ శాసిస్తున్నది కాలమేనేమో అనిపిస్తుంటుంది ఒకోసారి! కాలం ఎప్పుడూ ఎవ్వరి మీదా విశేషమైన ప్రేమ గానీ, ద్వేషం గానీ ప్రదర్శించదు. ఎవ్వరి పైనా కోపం, కక్షా పెంచుకోదు. అలాగే ఎవ్వరి మీదా జాలి, కరుణ లాంటివి కూడా చూపదు. ప్రపంచంలోని ఏ మనిషినైనా ఒకేలా పరిగణిస్తుంది. బహుశా స్థితప్రజ్ఞత అంటే ఏంటో కాలాన్ని చూసే మనం నేర్చుకోవాలేమో.. అన్నంత స్థిమితంగా సాగిపోతుంటుంది.

కాలం.. దేనికోసమూ, ఎవ్వరి కోసమూ, ఎక్కడా ఆగకుండా తన మానాన తను అలా ముందుకి కదిలిపోతూనే ఉంటుంది. ఎవ్వరి ప్రమేయం లేకుండానే నిత్యం క్షణాలుగా, నిమిషాలుగా, రోజులుగా, వారాలుగా, మాసాలుగా, సంవత్సరాలుగా, దశాబ్దాలుగా, శతాబ్దాలుగా రూపాంతరం చెందుతూ యుగాల తరబడి అలుపన్నది లేకుండా ఎప్పటికీ ఒకే వేగంతో సాగిపోతూ ఉండేది ఒక్క కాలమేనేమో!

కాలాన్ని అదుపు చేయగలిగే వారూ, మదుపు చేయగలిగే వారూ ఈ ప్రపంచంలో ఎవ్వరూ లేరు! కాలమహిమ గ్రహించి దాన్ని అనుసరించి మసలుకోవడం, మనని మనం మార్చుకుంటూ ముందుకు పోవడం తప్ప వేరే ప్రత్యామ్నాయం లేదు.

అందరి జీవితాల్లోనూ గడిచేది అదే కాలమయినా ఒక్కొక్కప్పుడు ఒక్కొక్కరికి ఒక్కోలా అనిపిస్తుంది. కాలం ఒక్కొక్కప్పుడు మనల్ని బహు పసందైన అందాల్లో, ఆనందాల్లో ముంచి తేలుస్తూ రోజుల్ని సైతం క్షణాల్లా దొర్లించేస్తుంది. అదే కాలం మరొకప్పుడు మనల్ని నిర్దాక్షిణ్యంగా భరించలేనంత బాధల్లోనూ, చిక్కుల్లోనూ తోసేసి క్షణమొక యుగంలా మిక్కిలి భారంగా మారుస్తుంది.

కొంతకాలం జీవితమంటే సుతిమెత్తటి పూలదారేమో అన్నట్టుగా మురిపించి మైమరపిస్తుంది. మరి కొంతకాలం బ్రతుకంటే కేవలం వేదన కలిగిస్తూ యమ యాతన మిగిల్చే ముళ్ళబాట తప్ప మరేం కాదన్నట్టు భ్రమింపజేస్తుంది. ఎప్పటికైనా మనిషి బ్రతుకులో సుఖమూ దుఃఖమూ రెండూ శాశ్వతం కాదనే జీవితసత్యాన్ని కాలమే మనకి అనుభవపూర్వకంగా నేర్పిస్తుంది.

కాలం బాటలో ఎదురయే ప్రతీ మలుపులోనూ ఎన్నెన్నో చెరిగిపోని అనుభూతులనూ, అనుభవాలనూ మన దోసిట్లో నింపుతుంటుంది. తను నిత్యం కరిగిపోతూ మన బ్రతుకు పొరల్లో ఎన్నెన్నో జ్ఞాపకాల ముత్యాలను భద్రంగా పోగేస్తుంది. ఒకప్పుడు తన ఒడిలోనే తగిలిన గాయాలను కాలగమనంలో మళ్ళీ తనే అక్కున చేర్చుకుని మాన్పుతుంది.

అరిచి గీపెట్టినా, బతిమాలినా, బామాలినా గడచిపోయిన ఒక్క క్షణాన్ని కూడా వెనక్కి ఇవ్వదు. రేపటి రోజున మన కోసం ఏం దాగి ఉందోనని ఎన్నెన్నో ఊహలూ, కలలూ, సందేహాలూ, సంశయాలూ, ఆశలూ, ఆశయాలూ పెట్టుకుని ఎదురు చూడడం తప్పించి మరో అవకాశమే లేదు మనకి. ఎప్పటికి ఏది అవసరమో అదే ప్రసాదిస్తూ మనల్ని నిరంతరం నియంత్రిస్తూ బ్రతుకులోని అన్ని రుచుల్నీ మనకి పరిచయం చేసేది కాలమే కదా మరి!

కాలం మనం వద్దన్నంత మాత్రాన ఆగదు.. రమ్మని పిలిచామని పరుగులెత్తదు. ఓ క్షణంలో కాలం అక్కడే ఆగిపోతే బాగుండునని ఆశపడినా, మరొకప్పుడు రోజులు క్షణాల్లా కరిగిపోతే బాగుండునని తపించినా, తనని కాలదేవతగా పొగిడినా, కాలరక్కసివని నిందించినా.. ఏ మాత్రం చలించకుండా మనని చూసి ఒక చిరునవ్వు నవ్వేసి తనదైన వేగంతోనే తరలిపోతూ ఉంటుంది.

ఆది అంతాలు లేవేమోననిపించే కాలం జీవనదిలా శాశ్వతంగా ప్రవహిస్తూనే ఉంటుంది. అంత పెద్ద ప్రవాహంలో మన మజిలీ ఎక్కడ మొదలవుతోందో ఎక్కడ ముగుస్తుందో ఎవ్వరికీ తెలీదు. మనం చేయగలిగిందల్లా ఇప్పటి ఈ క్షణాన్ని ఆస్వాదిస్తూ మన చేతులతో పట్టి ఆపలేని కరిగిపోయే కాలాన్ని అందమైన అనుభవాలుగా మార్చుకుంటూ వాటన్నీటిని మన భుజాన మూట గట్టుకునే ప్రయత్నం చేయడమే!

ఇలా నిమిత్తమాత్రురాలిలా సాగిపోతూండే కాలానికి మైలురాళ్ళ లాంటి ఆనవాలు సంవత్సరాలు మారడం. ఒకో సంవత్సరం ఎప్పుడొచ్చిందీ, ఎప్పుడు వెళ్లిందీ తెలియనే లేదనిపిస్తుంది. కొన్ని సంవత్సరాలు మన జీవితాల్లో జరిగే కొన్ని విశేషమైన మార్పులకి సాక్ష్యాలుగా నిలబడతాయి. ఒకో సంవత్సరం మనకోసం గొప్పగా ఏమీ తేకపోయినా ఘోర భీభత్సాలేమీ సృష్టించలేదు అదే పదివేలు అనిపిస్తుంది.

కాలం చేసే మాయ మనకి ఎప్పటికీ పూర్తిగా అర్థం కాకపోయినా మనలోకి మనం తరచి చూసుకోడానికి ఈ మైలురాళ్ళు కొంతవరకూ పనికొస్తాయనిపిస్తుంది. ఒక సంవత్సరం ముగిసిపోయి కొత్త ఏడాది మొదలయే సందర్భంలో ఈ గడిచిన ఏడాదిలో గుర్తు పెట్టుకోవాల్సినవి ఎన్నున్నాయి, విస్మరించాల్సినవి ఎన్నున్నాయి, నేర్చుకోవాల్సినవి ఏమున్నాయి.. ఇలాంటి సింహావలోకనానికి ఇదే సరైన సమయమన్నమాట!
అందరికీ నూతన సంవత్సర శుభాకాంక్షలు!

Monday, December 27, 2010

నాతోనే నువ్వు.. నాలోనే నువ్వు..

మెలోడీస్ ని ఎక్కువగా ఇష్టపడే వారికి ఇప్పుడు కొత్తగా వస్తున్న తెలుగు సినిమా పాటలు నచ్చడం అరుదుగా జరిగే విషయం. ఈ మధ్యన కొత్తగా విన్న ఒక మంచి పాటని గురించే ఇప్పుడు చెప్తున్నా! ఈ పాట మంచు విష్ణు, తాప్సీ నటించిన 'వస్తాడు నా రాజు' అనే సినిమాలో పాట. ఈ పాటకి రామజోగయ్య శాస్త్రి గారు సాహిత్యం అందించగా, మణిశర్మ సంగీత దర్శకత్వంలో సాకేత్, సైంధవి పాడారు. పాటలో సంగీతం, సాహిత్యం, స్వరాలూ అన్నీ కూడా మృదువుగా, మంద్రంగా సాగుతూ కొబ్బరాకు మీది నుంచి వచ్చే సన్నటి గాలి తెమ్మెర మాదిరి అలా అలా మెల్లగా తాకినట్టు అనిపిస్తుంది. మొదటిసారి వినగానే నచ్చేసింది నాకీ పాట.

నాకైతే ఈ పాట అంత ఆకర్షణీయంగా వినిపించడానికి సైంధవి గొంతే కారణం అనిపిస్తుంది. ఆ అమ్మాయి పేరులాగానే స్వరంలో కూడా కాస్తంత ప్రత్యేకంగా వినిపించే మాధుర్యమేదో ఉందనిపిస్తుంది నాకు. తను పాడిన పాటలు నాకు తెలిసినివి కొన్నే అయినా, దాదాపు అన్నీ మళ్ళీ మళ్ళీ వినాలనిపించేవే. ఉదాహరణకి ఇదే సినిమాలో 'కలగనే వేళ' అనే పాట, ఆవకాయ్ బిర్యాని సినిమాలో 'మామిడి కొమ్మకి' పాట, శశిరేఖాపరిణయం సినిమాలో 'ఏదో ఏదో' అనే రెండు చిన్న పాటలూ, ఆవారా అనే తమిళ డబ్బింగ్ సినిమాలో 'అరెరే వానా', పరుగు సినిమాలో 'ఎలగెలగా' అనే పాట..ఇలాంటివన్నమాట! పాటలో రెండో చరణం పాడిన సాకేత్ కూడా చాలా సున్నితంగా పాడాడు.

సాహిత్యం గమనిస్తూ పాట సందర్భం గురించి ఊహిస్తే.. అమ్మాయి, అబ్బాయి ఇద్దరూ కలిసి ఉన్నప్పుడు ఒకరి మనసులో ప్రేమ ఇంకొకరికి చెప్పుకోకుండా ఉండిపోయి, తరవాత ఒకరికొకరు దూరమయ్యాక తలపుల్లో కలిసి ఉన్నప్పటి జ్ఞాపకాల్ని గుర్తు చేస్కుంటూ ఒకరినొకరు చూడాలని తపిస్తూ పాడుకునే పాటలా అనిపిస్తోంది. అలా ఇద్దరూ పాడుకుంటూ.. పాట అయిపోయేసరికి వారిద్దరి మధ్యనున్న దూరాన్ని యిట్టే కరిగించేస్తూ అబ్బాయి వచ్చి అమ్మాయి కళ్ళెదుట ప్రత్యక్షమౌతాడేమోనని నేను ఊహిస్తున్నా! ;) ఈ పాటని ఎలా చిత్రీకరించి ఉంటారో తెలియాలంటే సినిమా రిలీజ్ అవ్వాల్సిందే!

పాట మొత్తంలోకీ 'ఇప్పటికిప్పుడు నిన్ను చూడాలనిపిస్తుంది.. చెప్పక మిగిలిన మాటేదో చెబుదామనిపిస్తుంది..' అని వచ్చేప్పుడు నాకు భలే నచ్చేసింది. మీరూ ఓసారి విని చూడండి. మెలోడీస్ ని ఇష్టపడే వారు తప్పకుండా ఓసారి విని చూడాల్సిన పాట! :)

అమ్మాయి:
నాతోనే నువ్వు.. నాలోనే నువ్వు.. అయినా ఆ నువ్ నాతో లేవు..
నాతోనే నువ్వు.. నాలోనే నువ్వు.. అయినా ఆ నువ్ నాతో లేవు..
ఎక్కడ నేనున్నా నా పక్కనే ఉంటావు... పక్కన ఉంటూనే నన్ను ఒంటరి చేశావు...
ఇప్పటికిప్పుడు నిన్ను చూడాలనిపిస్తుంది.. చెప్పక మిగిలిన మాటేదో చెబుదామనిపిస్తుంది..
నాతోనే నువ్వు.. నాలోనే నువ్వు.. అయినా ఆ నువ్ నాతో లేవు..

ఎన్నో అనుకున్నా.. ఏదీ నీతో అనలేదే!
ఏవో కలలు గన్నా.. నీతో పంచుకోలేదే!
సమయం కొనసాగదే.. హృదయం కదలాడదే నువు నువ్వు లేకుంటే..
మనసేమో పదే పదే నీతో జ్ఞాపకాలనే గురుతుకు తెస్తుందే..
ప్రాణం నలిగినా ప్రేమకు ఇకపై ఆశలన్నీ నీ మీదే..
ఇప్పటికిప్పుడు నిన్ను చూడాలనిపిస్తుంది.. చెప్పక మిగిలిన మాటేదో చెబుదామనిపిస్తుంది..
నాతోనే నువ్వు.. నాలోనే నువ్వు.. అయినా ఆ నువ్ నాతో లేవు..
అబ్బాయి:
ప్రేమ.. తొలిప్రేమ.. నీ చిరునామా ఏదంటూ...
నిన్నే వెదుకుతున్నా... నువ్వే దారి చూపించు...
కసిరే నడిరాతిరి ఎటుగా నిను దాచినా చేరగలేనా!
లోకం నలువైపులా ఆపే గిరి గీసినా దూసుకురాలేనా!
జతగా నడిచినా నిన్నటి అడుగే నీకోసం వస్తున్నా!
ఇప్పటికిప్పుడు నిన్ను చూడాలనిపిస్తుంది.. చెప్పక మిగిలిన మాటేదో చెబుదామనిపిస్తుంది..

Friday, December 24, 2010

క్రిష్ణమస్ పండగొచ్చింది!

ఏంటలా విచిత్రంగా చూస్తున్నారు? పాపం నాకు పండగ పేరు కూడా సరిగ్గా తెలీదు.. ప్చ్.. అనుకుంటున్నారా! అలా ఏం కాదులే గానీ, నాకీ పండగ మొదటిసారి పేరుతోనే తెలిసింది మరి. అందుకే అలా మొదలెట్టానన్నమాట! ఇంకేం సందేహాలు పెట్టుకోకుండా బుద్ధిగా ముక్కు మీద వేలేసుక్కూర్చుని నేను చెప్పేది వినండి.. అదేలెద్దురూ.. చదవండి.nerd

చిన్నప్పుడు మొదటిసారి ఎవరో 'ఇవ్వాళ క్రిష్ణమస్ పండగ' అంటుంటే, కృష్ణుడి పుట్టినరోజు పండగేమో అనుకున్నా నేను.sengihnampakgigi తరవాత 'క్రిష్ణమస్' అంటే కృష్ణుడు పుట్టినరోజు కాదు.. ఏసుక్రీస్తు పుట్టినరోజు పండగని మా నాన్ననుకుంటా జ్ఞానోపదేశం చేశారు. అనుకుంటా అని ఎందుకన్నానంటే, నాన్నే చెప్పినట్టు నాకు అంత ఖచ్చితంగా గుర్తు లేదు. కానీ, ఇలాంటి విషయాలు నాకు మరొకరి ద్వారా తెలిసే అవకాశం అప్పట్లో లేదన్నమాట! ఇంతకీ మళ్ళీ 'క్రిష్ణమస్' విషయానికొస్తే పదం అలా పలకకూడదని 'క్రిస్మస్' అనాలని చెప్పారు. పైగా ఏసుక్రీస్తు అంటే మన ముక్కోటి దేవతలలో ఒకరని గుడ్డిగా అనేసుకోవద్దని, అదొక వేరే మతమనీ, వేరే దేవుడని కూడా చెప్పారు. పనిలో పనిగా అందరు దేవుళ్ళూ ఒకటేనని కూడా చెప్పేశారు. ఆయనైతే అలా చెప్పారు గానీ, అప్పట్లో పండగని అలా పిలిచినవాళ్ళు నాకైతే ఎక్కడా తగల్లేదు. అందరూ అయితే క్రిష్ణమస్ అనో, క్రిస్టమస్ అనో అనేవాళ్ళు. సరే, ఏమైతేనేం, విషయం అయితే అలా తెలిసింది గానీ, అసలీ పండగ గురించి వివరంగా తెలిసింది మాత్రం నేను ఎనిమిదో తరగతిలో కొచ్చాక.

అదెలాగంటే, మా చిన్న పల్లెటూర్లో ఉన్న ఒక చిన్న ప్రైవేటు బళ్ళో నేను ఏడో తరగతి విజయవంతంగా పూర్తి చేసాక, ఎనిమిదో తరగతికి అక్కడే ఉన్న సర్కారు బళ్ళో కాకుండా పక్క ఊరులో ఏదైనా మంచి బళ్ళో చేర్పించాలని తీర్మానం చేశారు నాన్న. నెలకో వంద రూపాయల ఫీజు కట్టి ఒక మంచి ప్రైవేటు స్కూల్లో చేర్పించాలని అన్నీ సిద్ధం చేస్కున్నారు. దాదాపు బళ్ళు తెరిచే రోజు కూడా వచ్చేసింది. అప్పుడే నాకో విషయం తెలిసింది. ఏంటంటే, ఏడోతరగతి నాతో చదువుకున్న స్నేహితులు మా పక్కూర్లో ఉన్న చర్చి స్కూల్లో చేరారని. ఇంకంతే, నేను చదువంటూ చదివితే చర్చి స్కూల్లోనే అని దాదాపు ఒక పూటంతా నిరాహార దీక్ష చేసినంత పని చేశాను. నిజానికి ముందుగా ప్రయత్నిస్తే స్కూల్లో అడ్మిషను రావడం పెద్ద కష్టమేం కాదు. కానీ, అప్పటికే ఆలస్యం అయిపోయిందన్నమాట! చివరకి నాన్న చర్చి ఫాదర్ గారు మా పక్కింటి తాతగారికి తెలుసనీ ఆయన రికమండేషను మీద స్కూల్లో చేర్పించారు నన్ను. మా స్కూల్లో నెలకి పది రూపాయలు ఫీజు. మా స్కూల్లో చదువుకునే చాలామంది పిల్లల తల్లిదండ్రులు కూలీ పని చేస్కునే వాళ్ళో ఉండేవారు. అంచేత వాళ్ళు పది రూపాయలు కట్టడానికి కూడా ఆలస్యం చేసేవారు ఒకోసారి. క్లాసులో అప్పుడప్పుడూ ఫీజు కట్టని వాళ్ళ పేర్లు చదివేవారు. పక్కన ఎవరినో అడిగేతే నేను ఇంటికి వెళ్లి గొడవ చేసేదాన్ని నా ఫీజు కట్టారా లేదా అంటూ. నీ సంగతి మాకు తెలుసు కదా.. అందుకనే సంవత్సరానికి సరిపడా మొదట్లోనో కట్టేశాం తల్లీ అని మా ఇంట్లో వాళ్ళు మొత్తుకునే వారు మళ్ళీ మళ్ళీ. ఇదొక్కటే కాదు నా స్నేహితులందరూ ఆర్టీసీ బస్సులో వెళ్తుంటే నేనొక్కదాన్ని ఇంటి ముందు ఆటో ఎక్కి, స్కూల్లో దిగడం నామోషీగా ఉందని ఇంట్లో గొడవ చేసి బస్ పాస్ తీస్కుని వెళ్ళా కొన్ని రోజులు. ఇలాంటి సుగుణాలు నాకెన్నో ఉన్నాయి గానీ, ఇది కాసేపు పక్కన పెట్టి మళ్ళీ 'క్రిష్ణమస్' దగ్గరికి వచ్చేస్తా!

చర్చి స్కూల్లో నా బెస్ట్ ఫ్రెండు పేరు వేరోనిక. వాళ్ళిల్లు స్కూలు పక్కనే ఉండటం చేత వాళ్ళింట్లో అందరూ నాకు బాగా పరిచయం. వాళ్ళింట్లో అందరి పేర్లూ సెబాస్టియన్, థామస్, సుజా మేరీ, జెసింత.. ఇలా ఉంటే నాకు భలే చిత్రంగా అనిపించేది. మా స్నేహం కొన్ని రోజులు గడిచేప్పటికి క్రైస్తవ మతం గురించి నాక్కొంచెం అవగాహన వచ్చింది. 'పిత, పుత్రా, పవిత్రాత్మ నామమున..ఆమెన్' అని ఎలా చెప్పాలో నేర్చేసుకున్నా. అలాగే, మనం కొబ్బరికాయ కొడతామని మొక్కున్నట్టు వాళ్ళు కొవ్వొత్తులు వెలిగిస్తామని మొక్కుంటారని కూడా అప్పుడే తెలిసింది. ప్రతీ ఆదివారం మా స్కూల్లోనే ఉండే చర్చిలో వాళ్ళందరూ పాటలు పాడుతూ పూజలు చేస్తారని ఒకసారి చెప్పింది తను. నాకొక పాట వినిపించమని అడిగా. ఒక్కసారి వినగానే నాకు పిచ్చిపిచ్చిగా నచ్చేసింది పాట ట్యూన్. నేను విని ఊరుకోకుండా మా తమ్ముడికి వెళ్లి చెప్పా గొప్పగా నాకో సూపర్ పాట తెలిసిందని. మన గుళ్ళో పాటల్లా సాగదీసినట్టు లేకుండా ఎంత బాగుందోరా పాట అని చెప్పా. ఏదీ ఓసారి పాడమన్నాడు వాడు. గొంతు సవరించుకుని 'కన్నెమేరీ.. సుతుడయ్యే.. ఏసు ప్రభువూ..' అని పాడగానే వాడు కాసేపు ఏదో ఆలోచనలో పడ్డాడు. మరో నిమిషం తర్వాత వాడు చెప్పింది విని ఎంత నవ్వుకున్నామో ఎంత చెప్పినా తక్కువే!gelakguling అదెందుకో మీకూ తెలియాలంటే పాట ట్యూనేంటో చెప్పాలిగా మరి! 'కన్నెమేరీ.. సుతుడయ్యే.. ఏసు ప్రభువూ..' (వానజల్లు.. గుచ్చుకుంటే.. ఎట్టాగమ్మా..)jelir

మా చర్చి స్కూలుకి అప్పుడప్పుడూ ఫారినర్స్ వస్తుంటారని చిన్నప్పటి నుంచి అదే స్కూల్లో చదివే పిల్లలు చెప్పేవారు. సంవత్సరం కూడా అలాగే ఇద్దరు అమెరికన్ అమ్మాయిలు వచ్చారు. వాళ్లకి స్వాగతం చెప్పడానికని మా డ్రిల్లు మేష్టారు ప్రాక్టీసు చేయించిన డ్రిల్లు మాత్రం నేనెప్పటికీ మర్చిపోలేను. మామూలుగానే డ్రిల్లు చేయడమంటేనే పెద్ద శిక్షలా అనిపించేది నాకు. అలాంటిది ఎండలో రెండు మూడు గంటలు వాళ్ళ కోసం ఎదురు చూసీ చూసీ, తరవాత వాళ్ళు వచ్చినప్పుడు చేతుల్లో రంగు కాగితాల రిబ్బన్లు పట్టుకుని నానారకాల విన్యాసాలు చేసేసరికి అబ్బబ్బా..nangih నా చేతులు పడిపోయాయంటే నమ్మాలి మీరు. అంటే, మీరు మరీ చైనీస్ పిల్లలో చేసే జిమ్నాస్టిక్స్ అంత ఊహించుకోకండి. మరీ అంత సన్నివేశం లేదులే అక్కడ! అమెరికా నుంచి వచ్చిన ఇద్దరమ్మాయిలూ భలే చిత్రంగా కనిపించేవారు మా కళ్ళకి. థెరీసా అనే అమ్మాయేమో చాలా పొడుగ్గా, సన్నగా ఉండేది. ఆశ్లే అనే అమ్మాయేమో చాలా పొట్టిగా, లావుగా ఉండేది. ఇద్దరూ కెమేరాలేసుకుని తిరిగేవాళ్ళు ఎప్పుడు చూసినా! ఏటికి వాళ్ళ ఆధ్వర్యంలో మా స్కూల్లో 'క్రిస్మస్' సంబరాలు జరుపుకున్నామన్నమాట!

అదెలాగంటే, వాళ్ళిద్దరూ ఇంగ్లీషులో ఒక నాటకానికి స్క్రిప్ట్ రాశారు. అందులో డైలాగ్స్ తో పాటుగా మధ్య మధ్యలో చిన్న పాటలు కూడా ఉంటాయి. క్రీస్తు పుట్టినప్పటి కథన్నమాట అది! దాంట్లో నటించడానికి మమ్మల్ని కొంతమందిని ఎంపిక చేశారు. నాకు గుర్తున్న ముఖ్య పాత్రలెవరంటే మేరీ, జోసఫ్, క్రీస్తు పుట్టినప్పుడు చూడడానికొచ్చే ముగ్గురు రాజులూ, ఇంకా కొంతమంది దేవదూతలు (ఏంజెల్స్). నా క్లాస్మేట్ ఒకమ్మాయికి ఒక శాలువా కప్పి, చేతిలో ఒక బొమ్మని పెట్టి మేరీ మాతని చేశారు. రాజులకి కిరీటాలూ గట్రా తయారు చేశారు. ఇంతకీ నేనేం వేషం వేశాననుకుంటున్నారు? అంటే, సహజంగా నాలో ఉన్న ప్రతిభని గుర్తించి అచ్చు గుద్దినట్టు సరిపోతానని నాకో దేవదూత వేషం ఇచ్చారన్నమాట!malu దేవదూతలు మధ్య మధ్యలో వచ్చి కొన్ని సంఘటనలు జరగబోతున్నట్టు ముందుగానే అక్కడుండే ప్రజలకి చెప్తుంటారు. అన్నట్టు.. మీరు ఏంజెల్ అనగానే తెల్లటి గౌనులో మిలమిలా మెరిసిపోతూ, తేలిపోయే రెక్కలతో దివి నుంచి దిగొచ్చినట్టు కరుణాకరన్ సినిమాల్లో హీరోయిన్లని గుర్తు తెచ్చుకుంటే ముద్దపప్పులో కాలేసినట్టే! దేవదూతల్ని అంత అందంగా తయారు చెయ్యడానికి పాపం బడ్జెట్ లిమిటేషన్స్ ఉన్నాయి వాళ్లకి. అందుకని మా చర్చి ఫాదర్ గారిని అడిగి ఆయన వేసుకునే తెల్ల గౌన్లు ఒక నాలుగు అరువుకి తెచ్చి తలా ఒకటీ వేసుకోమన్నారు. ప్రభువు దయ వల్ల రోజు నాటకం వేసినప్పుడు ఫోటోలు గట్రా తియ్యలేదు కాబట్టి ఇవాళ మీరంతా బతికిపోయారు.kenyit

తతంగం అయిపోయాక అందరికీ క్రిస్మస్ గిఫ్ట్లు ఇచ్చారు. అదెలాగంటే, స్కూల్ గ్రౌండ్ లో ఒక పెద్ద క్రిస్మస్ ట్రీ (మన ఇండియాలో క్రిస్మస్ ట్రీ తెలుసుగా మీకు) పెట్టారు. దాని కొమ్మల నిండా బోల్డన్ని న్యూస్ పేపర్ కవర్లు కట్టారు. ప్యాకెట్ లోపల గిఫ్ట్ ఉంటుందన్నమాట! అందరం లైన్లో వెళ్తూ ఒక్కొక్కళ్ళు ఒక్కో ప్యాకెట్ లాగి తీస్కోవాలి చెట్టు నుంచి. అందులో నాకేం వచ్చిందో చెప్పాలిగా మరి! చిన్నప్పుడు ఐదు పైసలకి పసుప్పచ్చ గీతలున్న ట్రాన్స్పరెంట్ తగరం కాగితం లోపల నారింజ రంగులో గుండ్రంగా ఉండే చాక్లెటు దొరికేది కదా! ఇంకా ఇంకు అయిపోయాక పడేసే రీఫిల్ లేని రెండ్రూపాయల పెన్నులు ఉండేవి కదా! రెండూ వచ్చాయి నాకు. అలాగే మిగతావాళ్ళకి కూడా పెన్సిలో, రబ్బరో ఏదోకటి వచ్చింది ప్యాకెట్లో. అబ్బో.. గిఫ్టు చూసుకుని ఎంత మురిసిపోయానో నేను.celebrate నాన్న చాక్లెట్ ప్యాకెట్లూ, డజన్ల కొద్దీ రేనాల్డ్స్ పెన్నులు కొనిచ్చినప్పుడు కూడా అంత సంబరపడలేదెప్పుడూ. అప్పట్లో మా స్కూల్లో అలా చేసుకున్నామన్నమాట క్రిష్ణమస్ పండగ!

క్రిస్మస్ తాత మనందరి జీవితాల్లోకి బోల్డన్ని ఆనందాల్ని మోసుకురావాలని మనస్ఫూర్తిగా కోరుకుంటూ.. మిత్రులందరికీ క్రిస్మస్ పండుగ శుభాకాంక్షలు. జర్మన్ లో Frohe Weihnachten!senyum