Monday, July 25, 2011

నేనూ - గడియారమూ - నువ్వూ


గోడ గడియారంలో గంటల ముల్లు సెకన్ల ముల్లుతో పోటీ పడుతోంది..
నా కళ్ళెదురుగా నువ్వున్నావు.. నువ్వు మాత్రమే ఉన్నావు.. వెనకా, ముందూ, పక్కనా, పైనా, క్రిందా వేరే ఏవీ కనిపించట్లేదు.. నా కళ్ళ నిండా నువ్వే నిండిపోయావు..

గోడ గడియారంలో సెకన్ల ముల్లు గంటల ముల్లుతో పోటీ పడుతోంది..
నా కళ్ళెదురుగా నువ్వేనా ఉన్నావు.. చూపు మసకబారుతున్నట్టుంది.. నిన్ను పోల్చుకోలేకపోతున్నాను.. కంటిపాపలోంచి నీ రూపం కరిగి కన్నీళ్ళలో కొట్టుకుపోతోంది..

గోడ గడియారానికి ఊపిరి ఆగిపోయినట్టుంది.. కాలం కాలం చేసినట్టుంది..
నా కళ్ళెదురుగా నువ్వున్నావా.. ఎంతగా కళ్ళు విప్పార్చుకుని వెతికి వెతికి చూస్తున్నా వెనకా, ముందూ, పక్కనా, పైనా, క్రిందా ఏవీ కనిపించట్లేదు.. నువ్వు కూడా..!



*మా సెమినార్ హాల్లో గోడ గడియారానికి ఏదో చిత్రమైన జబ్బొచ్చి గంటల ముల్లు గిరగిరా తిరుగుతోంది.. దానికేసి చూస్తూ ఎటో వెళ్ళిపోయిన నా ఊహలే ఇవి.. ;)

Wednesday, July 20, 2011

గాలికి ఎదురీత!


చల్లటి ఇగం లాంటి ఈదురుగాలి నా మొహాన్నే వీస్తోంది బలంగా దురుసుగా! ఆ వణికించే హోరుగాలిని తట్టుకుని స్థిమితంగా నిలబడి ఏమైనా సరే ముందడుగే వెయ్యాలనీ ఆ సుడిగాలి ఉరవడికి లొంగిపోయి వెనుకంజ వేయరాదని తీర్మానించుకున్నాను నేను!

మనసు మీద యుద్ధం ప్రకటించినట్టు గతంలోంచి స్మృతుల గాలి ఝూమ్మని వీస్తోంది అంతే విసురుగా! ఆ జ్ఞాపకాల దుమారానికి తల వంచకుండా గతంలోకి జారిపడిపోకుండా ధైర్యాన్నంతా కూడగట్టుకుని వర్తమానంలోకే సాగిపోవాలని తాపత్రయపడుతోంది నా మనసు!

మేమిద్దరమూ గుండె చిక్కబట్టుకొని కలసికట్టుగా గాలివాటుకి ఎదురీదాలని విశ్వ ప్రయత్నం చేస్తున్నాగానీ ఆ ధాటికి నిలువలేక ఇద్దరమూ ఒకేసారి చేతులెత్తేశాం! మా ఓటమికీ గాలి గెలుపుకీ దాఖలాగా కళ్ళల్లోంచి హృదయం పొంగి చెంపల్ని ముంచెత్తుతోంది!

Monday, July 18, 2011

చిన్ననాటి నుంచి ఎన్ని కొన్నాం.. డబ్బులిచ్చాం.. వెంట తీసుకొచ్చాం!

ఈ పాట 2000 సంవత్సరంలో ఉషాకిరణ్ మూవీస్ సంస్థ నుంచి వచ్చిన 'శుభవేళ' అనే సినిమాలోది. ఈ సినిమాలో నాయికానాయికలు రవికాంత్, అనసూయ అనే కొత్తవాళ్ళు. నిజానికి నాకీ సినిమా గురించి ఏమీ తెలీదు.. ఈ సినిమా కూడా అస్సలు ఆడినట్టు లేదు.. కానీ, అప్పట్లో ఈటీవీలో తెగ వేసేవాడు ఈ సినిమా యాడ్స్.. అందుకని ఈ సినిమాలో "చిలకలాగా.. చినుకు లాగ.." అనే ఒక్క పాట మాత్రం తెలుసు నాకు. కానీ, ఇప్పుడు నేను చెప్పే పాట కూడా చాలా చాలా బావుంటుంది. చాలా సరదాగా ఉన్నట్టే ఉంటుంది గానీ కాసేపు ఆలోచనలో పడేస్తుంది.. ముఖ్యంగా అమ్మాయిలని.. :) పాట రాసిన కులశేఖర్ గారు చాలా బాగా రాసారు. సంగీతం RP పట్నాయక్ అందించగా దీప్తి, నిత్య పాడారు. పాడిన గొంతు కూడా అచ్చం టీనేజ్ అమ్మాయి గొంతులా చాలా స్వీట్ గా ఉంది. మధ్య మధ్యలో పాడిన చిన్న పిల్లలు కూడా భలే క్యూట్ గా పాడారు. :)

ఈ సినిమానే పెద్దగా ఎవరికీ తెలీదు కాబట్టి ఇంక ఈ పాట ఎక్కువమందికి తెలిసే అవకాశం ఉండదని, కొంతమందికైనా పరిచయం చెయ్యాలని నా బ్లాగులో రాస్తున్నా! నిజానికి ఎక్కువ ఏం చెప్పాలో తెలీట్లేదు గానీ, పాట వింటే మాత్రం చాలా చాలా ఆలోచనలు వచ్చేస్తున్నాయి.. మీరూ విని నాలాగే మీకు మీరే ఆలోచించేసుకోండి మరి! :))

ఈ పాట వినాలనుకుంటే ఇక్కడ లేదా ఇక్కడో చూడండి.. మీకీ పాట కావాలంటే ఇక్కడ చూడొచ్చు..

శ్రీరామనవమి తిరనాళ్ళు.. నాకప్పుడేమో ఆరేళ్ళు..
నేనడగానే ఈ బొమ్మ.. ముచ్చటగ కొంది మా బామ్మ..
అప్పుడు దీని ఖరీదెంతో తెలుసా?
పది రూపాయలు..

చిన్ననాటి నుంచి ఎన్ని కొన్నాం..
డబ్బులిచ్చాం.. వెంట తీసుకొచ్చాం..
చిన్ననాటి నుంచి ఎన్ని కొన్నాం..
డబ్బులిచ్చాం.. వెంట తీసుకొచ్చాం..

నా వయసు అపుడు పది కామోసు..
మేమంతా వెళ్ళాం మదరాసు..
పాండిబజారను మాయాబజారులో
ఈ జడ కుచ్చులు పాపిట బిళ్ళలు చెవి జూకాలు రవ్వల గాజులు..
ఎన్నో కొన్నది.. వెన్నంటి మనసు అమ్మది..
అప్పుడు వీటి ఖరీదెంతో తెలుసా?
మరో రెండు సున్నాలు..

చిన్ననాటి నుంచి ఎన్ని కొన్నాం..
డబ్బులిచ్చాం.. వెంట తీసుకొచ్చాం..

నాకప్పుడేమో టీనేజీ..
పక్కూరిలోనే కాలేజీ..
నాకప్పుడేమో టీనేజీ..
పక్కూరిలోనే కాలేజీ..
వెళ్ళి రావటానికి రాలీ సైకిలు
వేసుకోవటానికి కొత్త చెప్పులు..
పట్టు పావడాలు చోళీ గాగ్రాలు..
ఎన్నో కొన్నారు.. మా మంచి నాన్నారూ..
అప్పుడు వీటి ఖరీదెంతో తెలుసా?
మరో సున్నా..

చిన్ననాటి నుంచి ఎన్ని కొన్నాం..
డబ్బులిచ్చాం.. వెంట తీసుకొచ్చాం..

పెళ్ళీడు కొచ్చావన్నారూ..
కుర్రాడ్ని తీసుకొచ్చారూ..
నచ్చాడా అని అడిగారూ..
కాబోయే మొగుడన్నారూ..
కట్నం గా పది లక్షలంట..
నగా నట్రా పొలం గట్రా ఇవ్వాలంట..
తీరా అన్నీ ఇచ్చాక
నేను కూడా వారి వెంట..
పుట్టిల్లు వదిలిపెట్టి వెళ్ళాలంట..

చిన్ననాటి నుంచి ఎన్ని కొన్నాం..
డబ్బులిచ్చాం వెంట తీసుకొచ్చాం..
మొగుడి కోసం.. బోల్డు డబ్బు పోశాం..
రాను అంటే ఎందుకూరుకుంటాం..
ఇదేమి రూలూ.. ఇదేమి న్యాయం..
చూసారా ఈ విడ్డూరం!

చిన్ననాటి నుంచి ఎన్ని కొన్నాం..
డబ్బులిచ్చాం.. వెంట తీసుకొచ్చాం..
ఎన్ని చెప్పినా మేము తాళి కట్టాం..
అత్తారింటికే నిన్ను తీసుకెళ్తాం!

Sunday, July 10, 2011

చెప్పమ్మా చెప్పమ్మా చెప్పేసేయ్..

2001 లో కృష్ణవంశీ దర్శకత్వంలో మహేష్ బాబు, సోనాలి బెంద్రే నటించిన 'మురారి' సినిమాలోది పాట. మణిశర్మ సంగీత సారథ్యంలో చిత్ర పాడిన పాటని సిరివెన్నెల రాసారు.

ఎప్పట్లాగే సిరివెన్నెల గారిని చాలా పొగిడేస్తా అనుకుంటున్నారేమో అస్సలు కాదు. నేను కాలేజ్లో చదువుకునే రోజుల్లో వచ్చింది సినిమా.. అప్పట్లోనే పాట వినగానే నాకు చాలా కోపం వచ్చింది. ఎంతంటే కోపంలో మళ్ళీ మళ్ళీ బోల్డు సార్లు వినేదాన్ని. అలా విన్నందుకు మళ్ళీ ఇంకా కోపం ఎక్కువైపోయి కోపంలో మళ్ళీ మళ్ళీ వినాల్సి వచ్చేది.malu పైగా అప్పటికీ ఇప్పటికీ ఇన్నేళ్ళయినా నా ఫీలింగ్ ఏం మాత్రం మారినట్టు లేదు..sedih

అసలూ.. అంటే అన్నాం అంటారు గానీ.. ముందే ఒళ్లంతా పొగరు పట్టినencem అబ్బాయిలతో అమ్మాయిలకి బోల్డు కష్టాలైతే, దానికి తగ్గట్టు సిరివెన్నెల గారు ఇలా అమ్మాయిల మనసుల్లోకి దూరిపోయి చూసొచ్చినట్టు ఇంత వివరంగా రహస్యాలన్నీ బయటికి చెప్పేస్తే ఎలాగండీ అసలు? నేనీ విషయాన్ని తీవ్రంగా ఖండిస్తున్నా! అసలే ముందే పొగరుబోతు అబ్బాయిలతో వేగడం కష్టం అయితే, దానికి తగ్గట్టు వాళ్లకి అమ్మాయిలు మనసులో ఇలా అనుకుంటారు బాబూ.. అని చక్కగా వివరంగా చెప్పేస్తే.. ఇంకప్పుడు వాళ్ళ పొగరు ఒకటికి పదింతలై తర్వాత వాళ్ళని భరించడానికి ఎన్ని తిప్పలు పడాల్సి వస్తుందో మీకేమన్నా తెలుసా అసలు?nangih అసలా రెండో చరణంలో చూసారా.. అలాంటి రహస్యాలన్నీ ఇలా బయటికి చెప్పేస్తారా ఎవరన్నా?gigil అసలయినా నేరంలో సిరివెన్నెల గారితో పాటు సగం పాపం కృష్ణవంశీకే దక్కుతుంది. అందుకే ఇద్దరినీ కలిపి ఖండించేస్తున్నాtakbole

సినిమాలో నాకు ప్రత్యేకంగా నచ్చింది ఒకటి ఉంది.. అంటే చాలా ఉన్నాయిలెండి.. కానీ, ఒకటి చెప్తా ఇప్పుడు.. అబ్బాయి అమ్మాయి వల్ల చాలా కలవరపడిపోతూ తన గురించి ఆలోచించే సందర్భంలో ఇప్పుడు నేను చెప్తున్న పాట వస్తుంది.. తల్చుకునేది అబ్బాయైతే పాటేమో అమ్మాయి అబ్బాయి గురించి ఎలా ఫీలవుతుందో చెప్తున్నట్టు ఉంటుంది. అలాగే, ఇంకో సందర్భంలో అమ్మాయి అబ్బాయి గురించిన తలపుల్లో కొట్టుకుపోతున్న సందర్భంలో తను ఊహించుకునే పాటేమో అబ్బాయి అమ్మాయి గురించి ఏమనుకుంటున్నాడో చెప్తున్నట్టు ఉంటుంది.. అంటే, సాధారణంగా సినిమాల్లో మనం చూసేదానికి వ్యతిరేకంగా ఉంటుంది అన్నమాట! ఏంటీ.. నా కవి హృదయం మీకు అర్థం కాలేదా!jelir అన్నట్టు, మీకు తెలుసో లేదో.. ఇలాంటివి అర్థం కాకపోయినా అలా చెప్పకూడదు బయటికి.. మనసులోనే ఉంచేసుకోవాలి.. సరేనా!sengihnampakgigi అన్నట్టు, ఇంకో పాట కూడా చాలా బాగుంటుంది అని చెప్పా కదా.. అది "అందానికే అద్దానివే.." అన్న పాట! పైగా పాటలో హీరో గారు "నిన్ను గెలిచేందుకే.. నాకు పొగరున్నది.." అంటూ మహా బడాయిగా పాడేస్తూ ఉంటాడు కూడా!encem

అన్నట్టు, మరో మాట.. అసలు కథానాయికలని రంగురంగుల ప్లెయిన్ చీరల్లో అందంగా చూపించాలంటే కృష్ణవంశీ తర్వాతే ఎవరైనా!love 'నిన్నే పెళ్ళాడతా' సినిమాలో టబూ, పాటలో సోనాలిని చూసాక మీరూ ఒప్పుకుంటారు సంగతి!

అసలు చిత్ర ఎంత బాగా పాడతారనీ.. ఆవిడ ఎప్పుడూ అంతే తియ్యగా పాడతారనుకోండి.. కానీ ప్రత్యేకంగా పాట చివర్లో వచ్చే తన నవ్వంటే నాకు భలే ఇష్టం..love మీరూ విని చూడండి ఓసారి! సరే... ఇంక పాట వినండి.. చూడండి.. అలాగే, అమ్మాయిలయితే మీకు కూడా నాలాగా కోపం వచ్చిందా రాలేదా చెప్పండి.kenyit అలాగే, మంచబ్బాయిలైతే మీరూ మీ అభిప్రాయం చెప్పొచ్చు. పొగరుబోతులైన అబ్బాయిలైతే మాత్రం.. పాట మీ కోసం కాదు.. దయ చేసి వినకండి.. మళ్ళీ మీతో బాధలు పడే అమ్మాయిల ఉసురు నాకు తగలగలదు!jelir

చెప్పమ్మా చెప్పమ్మా చెప్పమ్మా చెప్పమ్మా చెప్పేసేయ్.. అంటోంది ఆరాటం..
తప్పమ్మా తప్పమ్మా తప్పమ్మా తప్పమ్మా ఆగమ్మా.. అంటోంది మోమాటం..
నువ్వంటే మరి.. అదేదో ఇది.. అనేద్దామనే ఉన్నదీ..
ఫలానా అని తెలీదే మరి.. ఎలా నీకు చెప్పాలనీ..
చెప్పమ్మా చెప్పమ్మా చెప్పమ్మా చెప్పేసేయ్.. అంటోంది ఆరాటం..
తప్పమ్మా తప్పమ్మా తప్పమ్మా తప్పమ్మా ఆగమ్మా.. అంటోంది మోమాటం..

వెంట తరుముతున్నావేంటీ ఎంత తప్పుకున్నా..
కంటికెదురు పడతావేంటీ ఎటు చూసినా..
చెంప గిల్లిపోతావేంటీ గాలి వేలితోనా..
అంత గొడవపెడతావేంటీ నిద్దరోతు ఉన్నా..
అసలు నీకు చొరవేంటీ తెలియకడుగుతున్నా..
ఒంటిగా ఉండనీవేంటీ ఒక్క నిముషమైనా..
ఇదేం అల్లరి.. భరించేదెలా.. అంటూ నిన్నెలా కసరనూ!
నువ్వేం చేసినా.. బావుంటుందని.. నిజం నీకెలా చెప్పనూ!

చెప్పమ్మా చెప్పమ్మా చెప్పమ్మా చెప్పమ్మా చెప్పేసేయ్.. అంటోంది ఆరాటం..
తప్పమ్మా తప్పమ్మా తప్పమ్మా తప్పమ్మా ఆగమ్మా.. అంటోంది మోమాటం..

నువ్వు నవ్వుతుంటే ఎంత చూడముచ్చటైనా..
ఏడిపించబుద్ధవుతుంది ఎట్టాగైనా..
ముద్దుగానే ఉంటావేమో మూతి ముడుచుకున్నా..
కాస్త కస్సుమనవే ఎంత కవ్వించినా..
నిన్ను రెచ్చగొడుతూ నేనే ఓడిపోతూ ఉన్నా..
లేని పోని ఉక్రోషం తో ఉడుకెత్తనా..
ఇదేం చూడకా.. మహా పోజుగా ఎటో నువ్వు చూస్తూ ఉన్నా..
అదేంటో మరీ.. పొగరే నచ్చి పడి చస్తున్నా.. అయ్యో రామా!

చెప్పమ్మా చెప్పమ్మా చెప్పమ్మా చెప్పమ్మా చెప్పేసేయ్.. అంటోంది ఆరాటం..
తప్పమ్మా తప్పమ్మా తప్పమ్మా తప్పమ్మా ఆగమ్మా.. అంటోంది మోమాటం..
నువ్వంటే మరి.. అదేదో ఇది.. అనేద్దామనే ఉన్నదీ..
ఫలానా అని తెలీదే మరి.. ఎలా నీకు చెప్పాలనీ..
చెప్పమ్మా చెప్పమ్మా చెప్పమ్మా.. లవ్ యు చెప్పేసేయ్.. అంటోంది ఆరాటం..
లవ్ యూ.. లవ్ యూ.. లవ్ యూ.. లవ్ యూ.. లవ్ యూ.. లవ్ యూ.. :))))))




Wednesday, July 06, 2011

నిన్నూ...



నా ఫోన్ కేకేసినప్పుడల్లా నువ్వేనేమో అనుకుంటున్నా..
నువ్వు కాదని తెలిసినప్పుడల్లా ఆ కోపంలో దాని గొంతు నొక్కెయ్యాలనిపిస్తుంది..
ఎవ్వరు పిలిచినా నువ్వనుకునే పలికేస్తున్నా..
ఎవ్వరు ఎదురుపడినా నీ పోలికలే వెతుక్కుంటున్నా..
ఎవ్వరు మాట్లాడినా నీ గొంతే పోల్చుకుంటున్నా..
ఎవ్వరి మొహంలోకి చూసినా నీ నవ్వుల కోసమే వెతుక్కుంటున్నా..
ఎవ్వరి చెయ్యి తగిలినా నువ్వేనేమో అని ఉలిక్కిపడుతున్నా..
ఎవ్వరిని చూసినా.. నువ్వు కాదుగా అని ఉక్రోషపడిపోతున్నా..

అసలు మీ ఊరూ, మీ వీధీ, మీ ఇల్లు, మీ చెట్లూ.. అన్నీ పిచ్చివే..
నిన్నెప్పుడూ రాసుకుంటూ తిరిగేస్తుంటాయని మిడిసిపడే గాలీ, వర్షం, ఎండా.. అన్నీ పిచ్చివే..
నువ్వు రోజూ మీ పక్కింటమ్మాయిని చూసి నవ్వుతావే.. ఆ పిల్ల కూడా పిచ్చిదే..
నీతో కలిసి ఎప్పుడూ ఎగురుకుంటూ తిరిగేస్తుంటారే.. నీ స్నేహితులూ.. వాళ్ళూ పిచ్చోళ్ళే..
అవన్నీ నిన్ను రోజూ చూస్తుంటాయనీ, నీకు దగ్గరగా మసలుతుంటాయని నాకస్సలు కోపం లేదు..
అబ్బబ్బబ్బా.. అసలు ఇదంతా కాదు గానీ నిన్నూ... అసలు నిన్ను చంపేస్తే గానీ నా ప్రాణానికి ప్రశాంతంగా ఉండేట్టు లేదు!


* ఊరికే సరదాకి రాసాను తప్ప నిజంగా హత్యలూ అవీ చెయ్యాలని నా ఉద్దేశ్యం కాదని గమనించ ప్రార్థన!jelir

Monday, July 04, 2011

చుక్కల మొక్కు

ఇప్పుడుంటున్న మా ఇంటి పైకప్పుకి ఏటవాలుగా పెద్ద అద్దాల కిటికీ ఉంది. రాత్రి పూట కిటికీ కిందుగా వెల్లకిలా పడుకుని చూస్తే కిటికీ అద్దంలోంచి నల్లని ఆకాశంలో తెల్లగా మెరుస్తున్న చుక్కలు కనిపిస్తాయి. అలా వాటికేసి చూస్తూ చూస్తూ ఆలోచిస్తూ తెలీకుండా నిద్రలోకి జారుకోవడం నాకు చాలా ఇష్టమైన పని. అయితే, అలా ఆకాశంలోని చుక్కలకేసి చూసినప్పుడల్లా నాకో సరదా జ్ఞాపకం గుర్తొస్తూ ఉంటుంది. అదే చుక్కల మొక్కు! దాని గురించి చెప్పే ముందు అసలు నాకున్న భక్తి చరిత్ర గురించి చెప్పాల్సిన అవసరం ఎంతైనా ఉంది. పదండి మిమ్మల్ని ఒక పదేళ్ళు వెనక్కి తీసుకెళ్తాను.. :)

నేను డిగ్రీ చదువుకునే రోజుల్లో హాస్టల్లో ఉండేప్పుడు మొత్తం ఐదుగురం ఉండేవాళ్ళం మా గదిలో.. నేనూ, స్వప్న, శ్వేత, సౌమ్య, శ్రీలేఖ. మాకు కాలేజ్ పొద్దున పదింటి నుంచీ సాయంత్రం నాలుగింటి దాకా ఉండేది లంచ్ బ్రేక్ తో కలిపి.. అంటే, మీకు అర్థం అయిందిగా మాకు బోల్డు తీరిక టైము దొరికేదని.. ;) అంటే, కొన్నాళ్ళు నేను కంప్యూటర్ కోర్సులూ అవీ వెలగబెట్టడం వల్ల సాయంత్రం క్లాసులూ అవీ ఉండేవి లెండి.. సరే, ఏదేమైనా రాత్రి పూట భోజనాలయిపోయాక ఎంచక్కా హాస్టల్ డాబా ఎక్కేసి వెన్నెల్లో తిరుగుతూ కబుర్లు చెప్పుకునే వాళ్ళం మేమందరం కలిసి.. డాబా మీద ఒక మూలన ఉండే ఒదిగి ఉండే సన్నజాజి తీగ, ఇంకో పక్కన గాలికి ఊగుతూ ఉండే కొబ్బరాకులూ, మరో పక్క వీటన్నీటిని డామినేట్ చేసేస్తూ మా మాటలూ, అరుపులూ, నవ్వులూనూ.. ఇంకప్పుడు మా కబుర్లకి ఆదీ అంతమూ, మాకేమో అలుపూ సొలుపూ ఉండేవి కాదు. స్వప్న, శ్వేత వాళ్ళ క్లాస్ కబుర్లు, అలాగే సౌమ్య, నేనూ, శ్రీలేఖ ముగ్గురం కూడా వేరే వేరే గ్రూపులో చదివే వాళ్ళం కాబట్టి మొత్తం మీద చాలా కథలుండేవి రోజూ చెప్పుకోడానికి.. సరే, ఇప్పుడవన్నీ చెప్పాలంటే బోల్డు పోస్టులు రాయాల్సొస్తుంది గానీ ఇప్పటికి మా భక్తి ప్రపత్తుల గురించి మాత్రం చెప్తాను.

మా కాలేజీ పక్కనే చాలా ప్రాముఖ్యత ఉన్న ఒక స్వయంభు నరసింహ స్వామి గుడి ఉండేది. అదొక పెద్ద గుట్ట మీద చాలా ఎత్తులో ఉంటుంది. దాదాపు నూట డెబ్బయ్యో ఎన్నో మెట్లుండేవి.. అవన్నీ ఒక్క ఉదుటున ఎక్కలేక మధ్య మధ్యలో ఆగి కాసేపు కూర్చుని కబుర్లు చెప్పుకుంటూ ఎక్కేవాళ్ళం. అప్పుడప్పుడూ గుడికి వెళ్ళడమే కాక ఒకసారి ఎవరో చాలా పుణ్యం (అంటే.. మీరు కోరుకున్నవి ఖచ్చితంగా జరిగిపోతాయ్ అని అర్థమన్నమాట!) అని చెప్తే నేనూ, స్వప్న ఇద్దరం కలిసి అన్నేసి మెట్లకి మెట్లపూజ కూడా చేసాం రెండు సార్లు. తెల్లవారు ఝామున తలస్నానం చేసి నాలుగింటికల్లా గుడి దగ్గరికి వెళ్ళి ఒక్కొక్క మెట్టునీ నీళ్ళతో కడుగుతూ, పసుపు, కుంకుమ, పుష్పంతో పూజించి దండం పెట్టుకుంటూ అలా నూట డెబ్బై మెట్లు పూర్తి చేసేసరికి తొమ్మిది దాటేది టైము.. ఒకసారైతే తెల్లవారు ఝామున నాలుగింటికి పెద్ద వాన! అయినా కూడా, అనుకున్న మొక్కు తీర్చేయ్యాల్సిందేనని మేమిద్దరం వర్షంలోనే మెట్ల పూజ చేసేసాం. ఇప్పుడవన్నీ గుర్తొస్తే నా భక్తి శ్రద్ధల మీద నాకే ముచ్చటేస్తుంది.. అదేదో సాహసంలా అనిపిస్తుంది.. అదంతా నేనే చేసానా అని సందేహం కూడా వస్తుంటుంది.

అలాగే, సాయిబాబా గుడికి ప్రతీ గురువారం వెళ్ళడం, ఇంకా అప్పుడప్పుడూ వెంకటేశ్వర స్వామి గుడికి వెళ్ళడం లాంటివి కూడా చేసేదాన్ని. అందరం కలిసి పండగలప్పుడు గుడికి వెళ్ళడమే కాకుండా కార్తీక పౌర్ణమి ఉపవాసాలూ, సాయంత్రం పూట శివాలయంలో దీపాలు వెలిగించడాలు లాంటివి కూడా చేసేవాళ్ళం. ఒకసారి సౌమ్య వాళ్ళ ఫ్రెండ్ ఒకమ్మాయి చెప్పిందని తను గురుచరిత్ర అని దత్తాత్రేయ చరిత్ర పుస్తకం ఒకటి తెచ్చి పారాయణం చేసింది. నేను బుద్ధిగా ఎలా చెయ్యాలో తన దగ్గర నుంచి నేర్చుకుని వారం రోజులు వరసగా నాలుగింటికి లేచి చన్నీళ్ళ స్నానాలు చేసి పారాయణం పూర్తి చేసాను. అలా చాలాసార్లే పారాయణాలు చేసాను. అంటే, అప్పట్లో నాకు అంత భక్తి ఉండేదన్నమాట! నాకే కాదు, మా వాళ్ళందరికీ కూడా దాదాపు ఇంతే భక్తి ప్రపత్తులు ఉండేవి. అయితే ఇంతసేపూ చెప్పిన లాంటి పూజలూ, పునస్కారాలూ ఎవరన్నా చేసుంటారు కానీ, మాకు మొక్కుల మీద విశ్వాసం మరీ ఎక్కువైపోయిన రోజుల్లో మేమాచరించిన ఒక చిత్ర విచిత్రమైన మొక్కు గురించి మీకు ఖచ్చితంగా తెలిసుండదు.. అదే చుక్కల మొక్కు!

యొక్క చుక్కల మొక్కు విధి విధానంబెట్టిదనిన..
అన్నట్టు, ఒక ముఖ్య గమనిక: మీరు నేను చెప్పింది చెప్పినట్టు బుద్ధిగా వినాలి తప్ప ఎందుకు, ఏవిటీ, ఎలా అని లాజిక్కులవీ అడక్కూడదు మరి! ఎందుకంటే, మరప్పట్లో నేను అలాగే ఫాలో అయిపోయాను అమాయకంగా! ;)
ఒకరోజు శ్వేత అనుకుంటా (ఇలాంటి అత్యంత ఆసక్తికరమైన విశేషాలు సాధారణంగా దాని దగ్గరి నుంచే తెలుస్తూ ఉండేవి మాకు! ;) చాలా ఉత్సాహంగా చెప్పింది మా అందరికీ చుక్కల మొక్కు గురించి. హాస్టల్లో ఎవరో సీనియర్ అక్కలు చెప్పారంట తనకి మొక్కు గురించి. మొక్కు గురించి అర్థం కావాలంటే ముందు మాకు బేసిగ్గా చుక్కల గురించి కొన్ని విషయాలు చెప్పాలంది.. ఆకాశంలో రోజూ రాత్రి పూట చుక్కలొస్తాయి కదా! అందులో కొని చుక్కలు రోజూ ఒకేలా కనిపిస్తుంటాయి. అంటే, వరుసగా ఒకే లైన్లో ముగ్గులో పెట్టినంత పద్ధతిగా మూడు చుక్కలుంటాయి, వాటిని గుర్రాలు అంటారంట. అచ్చం అలాగే ఇంకో మూడు చుక్కలు కొంచెం దగ్గర దగ్గరగా మరింత చిన్నవిగా ఉంటాయి. అవేమో గుర్రప్పిల్లలన్నమాట! అలాగే, రెండు వరసల్లో అటు రెండు ఇటు రెండు చుక్కలు, వాటికి మధ్యగా ఇంకో రెండు చుక్కలుంటాయి. వాటినేమో కోడిపిల్లల గుంపు అంటారంట. ఇవన్నమాట తెలుసుకోవాల్సిన ముందస్తు ముచ్చట్లు చుక్కల గురించి.

ఇంక ఇప్పుడు అసలు చుక్కల మొక్కు దగరికొద్దాం.. పైన చెప్పానా గుర్రాలనే మూడు చుక్కలుంటాయని. అవే ఇక్కడ మన మొక్కుకి కీలకం అన్నమాట! అంటే, మన కోరికలు తీర్చగలిగే అపారమైన శక్తి కలిగిన అత్యంత మహిమాన్వితమైన చుక్కలు గుర్రాలేనన్నమాట! ఇహ ఇప్పుడు మొక్కు ఎలా తీర్చుకోవాలో చూద్దాం. మన ఇష్టమైన దేవుడికి దండం పెట్టేసుకుని, ఒక శుభతిథి , వారం, వర్జ్యం వగైరా చూసుకుని రోజు సాయంత్రం గుర్రాలనబడే చుక్కలని ఆకాశంలో వెతికి పట్టుకుని, చెప్పులూ అవీ విప్పేసి, అత్యంత భక్తి శ్రద్ధలతో వాటికి నేల మీద నించునే దండం పెట్టేసుకుని సంకల్పం చెప్పుకోవాలన్నమాట! అంటే, గుర్రాల చుక్కలారా.. ఇదీ నా కోరిక.. దయ చేసి మీరు నా భక్తికి మెచ్చి నన్ను కరుణించి నా కోరిక నెరవేరేలా చూడండి అని చెప్పుకోవాలన్నమాట! అయితే, ఇల్లలకగానే పండగ కాదన్నట్టు, అలా ఒకసారి చేసినంత మాత్రాన చుక్కల మొక్కు తీర్చేసినట్టు కాదు! విధంగా మొదలు పెట్టి ఒక్కటంటే ఒక్క రోజు కూడా తప్పకుండా మొత్తం నెల రోజులు అలా చుక్కలకి దండం పెట్టుకోవాలి. అలా చేస్తే, ఇంకప్పుడు మనం కోరుకున్నది చచ్చినట్టు జరిగి తీరుతుందన్నమాట! ఇదీ చుక్కల మొక్కు. మొదటిసారి ఇదంతా విన్నప్పుడు మేమందరం.. వార్నీ.. ఇంత వీజీనా.. అన్నేసి మెట్లకి మెట్ల పూజ చేసిన మనకి చుక్కల మొక్కో లెక్కా.. చిటికెలో పని కదా అని భుజాలెగరేసాం! పాపం.. అప్పుడు తెలీదు మరి మాకు ఇన్ ఫ్రంట్ క్రోకోడైల్స్ ఫెస్టివల్ అని.. ;)

ఆలస్యం అమృతం విషం అన్న సామెతని గట్టిగా ఓసారి గుర్తు చేసుకుని మరుసటి సాయంత్రమే అందరం కలిసి సామూహిక మొక్కు తీర్చుడు కార్యక్రమం మొదలెట్టాం! అలా వారం రోజులయ్యాయో లేదో ఒకరోజు మేమందరం కలిసి ఏదో సెకండ్ షో సినిమాకి వెళ్ళి వచ్చే పనిలో బిజీగా ఉండిపోయి మా చుక్కల మొక్కు సంగతిని మూకుమ్మడిగా మర్చిపోయాం! అన్నట్టు, సెకండ్ షోలకి హాస్టల్లో ఉండే అమ్మాయిలు వెళ్ళారా.. అంటే గోడ దూకేనా.. అని మీరు అపార్థం చేసుకోకండి. మా హాస్టల్ నడిపే అంకుల్, ఆంటీ ఫ్యామిలీ (కాలేజ్ ఓనర్స్ లొ వాళ్ళూ ఒకరు) దగ్గరుండి స్వయంగా మమ్మల్ని సెకండ్ షోకి తీస్కెళ్ళేవారు. అందుకే సినిమాలంటేనే తెలియని నేను హాస్టల్లో ఉన్న రెండేళ్లలో దాదాపు రిలీజ్ అయిన ప్రతీ సినిమా చూసేసా! ;) సరే, విషయం పక్కదారి పట్టకుండా మనం మళ్లీ చుక్కల మొక్కు దగ్గరికి వచ్చేద్దాం!

అలా సినిమా పుణ్యమా అని మా మొక్కు పని గోవిందా అయ్యింది ఒకసారి. ఇంకో రెండు మూడు సార్లు పొరపాటున ఏదోక రోజు చుక్కల్ని మర్చిపోవడం, మళ్ళీ మొక్కు మొదటినుంచీ లెక్కెట్టుకోవడం జరిగాయి. ఇలాక్కాదు అసలు విషయం మర్చిపోకూడదని రోజు మొత్తంలో రకరకాలుగా బోల్డు సార్లు గుర్తు చేసుకునే వాళ్ళం చుక్కల మొక్కు గురించి. అప్పట్లో నేను పరీక్షలు దగ్గర పడే రోజుల్లో ఒక పేపర్ మీద స్ఫూర్తినిచ్చే కోట్స్ అవీ రాసి, డేట్స్ వేసి కౌంట్ డౌన్ లాగా పెట్టుకునేదాన్ని పరీక్షలకి బాగా చదవాలని మోటివేషన్ కోసమన్నమాట! :) మా శ్వేతేమో సెలవులు ఎప్పుడొస్తాయి ఇంటికి వెళ్ళడానికి అనే దాని కోసం కౌంట్ డౌన్ పెట్టుకునేది. అలాగే, సెలవులకి వెళ్ళే లోపు ఇంకా ఎన్ని సార్లు ఇడ్లీ తినాల్సి వస్తుందీ, మా రూమ్ ఊడ్చే వంతు దానికి ఎన్నిసార్లు వస్తుందీ.. ఇలాంటి అతి ముఖ్యమైన విషయాలన్నీటి లెక్కల కోసం కూడా కౌంట్ డౌన్ పేపర్ని వాడేది. అయితే, మా చుక్కల మొక్కు లెక్క తప్పిపోతోందని బెంగ పడిపోతున్న టైములో మా శ్వేతకి అద్భుతమైన కౌంట్ డౌన్ పేపర్ అయిడియా గుర్తొచ్చింది. అప్పుడైతే గోడ మీద పేపర్ చూసి ఎలాగైనా చుక్కల గురించి మర్చిపోకుండా ఉంటాం కదా మరి! మీరిక్కడ కనీసం చప్పట్లు కొట్టయినా మా అంకిత భావాన్ని మెచ్చుకోవాలి మరి! :)

సరే, ఇంత పకడ్బందీగా మళ్ళీ మొదలెట్టి అత్యంత శ్రద్ధగా మొక్కు తీరుస్తూ ఉండగా ఇరవై రోజులు పోయాక ఒక రోజు పెద్ద వానొచ్చి అసలు చుక్కలే కనిపించకుండా పోయాయి. అంతే భేతాళుడి కథలా మళ్ళీ మా మొక్కు మొదటికొచ్చింది. అసలు నాకైతే మొక్కుని లెక్క తప్పకుండా నెల రోజులు పూర్తి చేసిన వాళ్ళు ఎవరైనా ఉన్నారా భూమి మీద అన్నంత పెద్ద సందేహం వచ్చింది. దానికి శ్వేతేమో.. భలేదానివే.. మన శైలక్క, నీరజక్క వాళ్ళు హాయిగా పూర్తి చేసారంట. ఎంచక్కా వాళ్ళు కోరుకున్నవి జరిగాయంట కూడా.. అందుకే కదా నేను అసలు మొక్కు వివరాలన్నీ తెలుసుకు వచ్చింది.. అని చెప్పి నన్ను మళ్ళీ ఊరించేసింది. సరే, మళ్ళీ మొదలెట్టాం.. ప్రతీ రోజూ సాయంత్రం ఎప్పుడవుతుందా, చుక్కలు ఎప్పుడొస్తాయా, మనకి కావాల్సిన గుర్రాల చుక్కలు వచ్చాయా లేదా.. అని మళ్ళీ మళ్ళీ ఆకాశంలో వెతుక్కుంటూ తెగ ఆరాటపడిపోయేవాళ్ళం. కానీ ప్రతీసారీ ఏదోక అడ్డంకి వచ్చేది. నేను మర్చిపోడమో, చుక్కలు రాకపోడమో, వాన పడటమో.. అలాగన్నమాట! అసలప్పుడు మా పరిస్థితి ఎలా ఉండేదంటే, చుక్కల మొక్కు సంగతి మర్చిపోకుండా ఉండేలా చూడు దేవుడా, వర్షం రాకుండా ఉండేలా చూడు దేవుడా, వచ్చినా వెంటనే తగ్గిపోయి మళ్ళీ చుక్కలు కనిపించేలా చూడు దేవుడా, ఎలాగైనా మొక్కు పూర్తి చేసేలా చూడు దేవుడా... అంటూ మళ్ళీ వేరే కొత్త మొక్కులు మొక్కుకోవాల్సి వచ్చేది! ;)

సరే ఏమైతేనేం... అలా ఎనో సార్లు తీవ్రంగా ప్రయత్నించీ ప్రయత్నించీ ఇంక నా వల్ల కాక ఇరవై ఎనిమిదో, ఇరవై తొమ్మిదో రోజుల దాకా వచ్చి కూడా మొత్తం నెల రోజులు పూర్తి చెయ్యలేక మానేసా! దాదాపు అందరిదీ అదే పరిస్థితి అయినా గానీ, మా శ్వేత మాత్రం పట్టు వదలని విక్రమార్కిణిలాగా అత్యంత భక్తిశ్రద్ధలతో మొత్తానికి నెల రోజులు పూర్తి చేసి చుక్కల మొక్కుని జయప్రదంగా సంపూర్తి చేసి కృతకృత్యురాలైంది ..
అసలింతకీ అదేం మొక్కుందో, కోరిక తీరిందో లేదో ఎప్పటికైనా అడిగి తెల్సుకోవాలి నేను! ఇంతకీ కొసమెరుపేంటంటే, నేను అంత కష్టపడి మొక్కు తీర్చుకుందాం అనుకున్నాను గానీ, అప్పుడంత గట్టిగా అసలేం కోరుకున్నానో ఎంత ఆలోచించినా గుర్తు రావట్లేదు ఇప్పుడు.. కాబట్టి, మొక్కు మధ్యలో మానేసినందుకు కోరిక తీరకుండా పోయిందా లేదా అన్నది చెప్పలేకపోతున్నా మీకిప్పుడు! ;)

అదన్నమాట చుక్కల మొక్కంటే! అంచేత, నాకు ఎప్పుడు ఆకాశంలో చుక్కలకేసి చూసినా ఇదంతా గుర్తొచ్చి ఫక్కున నవ్వొస్తుంది. కానీ, అప్పటి అమాయకత్వం తలచుకున్నప్పుడల్లా చాలా ముచ్చటేస్తుంది కూడా! అజ్ఞానంలోనే బోల్డు అందం, ఆనందం ఉంటాయని నమ్మడానికి ఇలాంటి అనుభవాలే ప్రతీకల్లా కనిపిస్తుంటాయి. ఏమైనా, అప్పటి వయసులోని ఆలోచనలూ, అనుభూతులూ, అమాయకత్వం, నమ్మకాలూ, అనుభవాలూ చాలా ప్రత్యేకంగా ఎప్పటికీ గుర్తుండిపోతాయి. అప్పటి నేస్తాలందరం తలో దిక్కు అయిపోయినా ఇలాంటివన్నీ జ్ఞాపకానికొచ్చినప్పుడల్లా మనసంతా సంతోషంతో నిండిపోతుంది.. అప్రయత్నంగా మొహంలోకి చిరునవ్వొకటి వచ్చి చేరుతుంది! :)

* ఇంతందమైన జ్ఞాపకాలని నాకు పంచిన స్వప్నకీ, శ్వేతకీ, సౌమ్యకీ, శ్రీలేఖకీ... ప్రేమతో అంకితం! :)