నా కవితకి ఆంగ్లానువాదం - "Enduring Search …"

N.S మూర్తి గారు నడుపుతున్న 'అనువాదలహరి' బ్లాగు మన బ్లాగు మిత్రులందరికీ తెలిసే ఉంటుంది. ఆ బ్లాగులో వివిధ ప్రపంచ భాషల కవితలే కాకుండా అప్పుడప్పుడూ మన బ్లాగర్లు రాసిన తెలుగు కవితల్ని కూడా ఆయన ఆంగ్లంలోకి అనువదిస్తుంటారు.

నేను రాసిన ఒక 'నా అన్వేషణ' అనే కవితని 'EnduringSearch…' పేరుతో ఆంగ్లంలోకి అనువదించడం చాలా సంతోషాన్ని కలిగించింది. నిజానికి ఆయన రాసిన అనువాదం చూసాక నేను రాసిన దానికన్నా అదే ఎక్కువ నచ్చేసింది నాకు. నేనా మాటంటే "మాతృకలో లేనిది అనువాదంలో ఎలా వస్తుందమ్మా.." అనడం ఆయన నిరాడంబరత్వానికి నిదర్శనం. జీవితంలో కొత్త కొత్త విషయాలు నేర్చుకుంటూ ఎక్కువ జ్ఞానం సంపాదించేకొద్దీ మరింత ఒదిగి ఉండాలనే గుణం అలవరచుకోవాలని ఆయనతో మాట్లాడిన ప్రతీసారీ అనిపిస్తుంది నాకు. :)

ఆయన రాసిన నా కవిత అనువాదాన్ని నా బ్లాగులో భద్రంగా దాచుకోవాలన్న కారణంతో పాటు, అందరూ తప్పక చూడతగిన 'అనువాదలహరి' బ్లాగు తెలియని వాళ్ళు ఎవరైనా ఉంటే ఇప్పుడు ఈ పోస్టు ద్వారా కొందరికైనా తెలియవస్తుందనీ మూర్తి గారి అనువాదాన్ని ఇక్కడ మళ్ళీ రీ-పోస్ట్ చేస్తున్నాను.
 
మూర్తి గారూ, నా బ్లాగ్ముఖంగా మీకు మరోసారి హృదయపూర్వక ధన్యవాదాలు.

Enduring Search …

[For the first look and for a finicky reader, it may sound funny and ridiculous(may even sound foolish) when you say you are searching for something you never knew. But if we honestly assess our lives and its pursuits, we would have to, perhaps, admit that our life is a marathon search for something we never knew clearly. Even if we had achieved something, instead of living contented with what we have achieved,  like a child who cries for the toy that it did not have ignoring all that it had, we suffer with a sense of dissatisfaction and a craving for something that we did not achieve. Even at the threshold of death, our search for that unknown shall not cease. Its my opinion that this  poem puts that idea so succinctly.]

Yesterday… today…

Day in and day out…and,

For eons…

I have been on the search ….

What is it that I am seeking after?

Who for I am searching for?

What are the places I am looking about?

But,

Why should I search for, at all?

I don’t know!

It is an infinitum of questions …

With no definite answers.

*

Did I ever allow something

To slip through my hands any where?

I don’t think so.

But yet,

I search for that elusive thing

With the illusion that I own it.

Time is fleeting… days are thawing.

Hopes are vanishing… Faith is retreating

Life is ceasing… and the Spirit, depleting

Yet, that crazy search continues…

Cutting through the dense deep darknesses…

To the limits of horizon and to the depths of oceans

For that evanescent enigmatic something

Till breath snaps

Till spirit saps

My being becomes ethereal…

Maybe,

This search shall endure… ever… for ever!

*********************

నా అన్వేషణ!

[మనకు తెలియని వస్తువుగురించి మనం వెతుకుతున్నామని చెబితే, స్థూల దృష్టికి చిత్రంగానూ,  వంకలు వెతికే వారికి,  హాస్యాస్పదంగానూ కనిపించవచ్చు. కాని, మీరు అవేవీ పట్టించుకోకుండా, "మీ జీవిత గమ్యం ఏమిటి? మీరేం సాధిద్దామనుకుంటున్నారు?" అని నవ్వుతున్నవారిని ఒక్కసారి అడిగి చూడండి. ఆ నవ్వులు, హేళనలూ ఆగిపోతాయి. ఈ దైనందినజీవితపు పరుగుపందెంలో అందరితోపాటు మనమూ పరిగెత్తితున్నాం. ఎందుకుపరిగెత్తుతున్నామో తెలీదు. దేన్ని సాధించడానికి పరిగెత్తుతున్నామో తెలీదు. ఒకవేళ ఏదైనా సాధించినా, అది ఇచ్చే సంతృప్తి కంటే, సాధించలేని విషయాలిచ్చే అసంతృప్తి ఎక్కువ. జీవిత చరమాంకంలో కూడా ఈ అసంతృప్తి మనల్ని వదలదు.'శిలాలోలిత'లో, రేవతీదేవిగారు రాసిన "దిగులెందుకో చెప్పలేని దిగులు"లాంటి భావన ఇది. ఈ భావాన్ని, మధురవాణిగారు ఇందులో చక్కగా ప్రకటించగలిగేరని నా అభిప్రాయం.]

నిన్నా నేడూ పగలూ రాత్రీ అనుక్షణం నిర్విరామంగా వెతుకుతూనే ఉన్నాను..

యుగయుగాల నుంచీ సాగుతోందీ వెతుకులాట..

దేని కోసం వెతుకుతున్నాను?

ఎవరి కోసం వెతుకుతున్నాను?

ఎక్కడని వెతకాలి?

అసలెందుకు వెతకాలి?

ఏమో.. అన్నీ ప్రశ్నలే తప్ప జవాబుల్లేవు!

నేను ఎప్పుడైనా ఎక్కడైనా దేన్నైనా నా చేతుల్లోంచి జారవిడిచానా?

లేదనుకుంటాను..

అయినా నాదైనదేదో ఈ ప్రపంచంలో ఉందన్న భ్రాంతితో వెతుకుతూనే ఉన్నాను..

కాలాలు కదలిపోతున్నాయ్.. రోజులు తరిగిపోతున్నాయ్..

ఆశలు చెదిరిపోతున్నాయ్.. నమ్మకాలు చెరిగిపోతున్నాయ్..

ఆయువు కరిగిపోతోంది.. ప్రాణం ఇగిరిపోతోంది..

ఇంకా ఇంకా చీకటిని చీల్చుకుంటూ ఆకాశపు అంచుల దాకా.. సముద్రపు లోతుల దాకా..

ఆనవాలైనా తెలియని ఏదో వస్తువు కోసం వెర్రిగా వెతుకుతూనే ఉన్నాను..

ఊపిరి కొడగట్టే దాకా.. ప్రాణం కడగంటే దాకా..

నా అస్థిత్వం ఆవిరైపోయే క్షణం దాకా..

ఈ నా అన్వేషణకి అంతనేదే లేదేమో!