ఇదేనా.. ఇదే నా.. మొదటి ప్రేమలేఖ!

ప్రియమైన మీకు,
"మీకు ఏంటి మీకు.. నాకో పేరుంది తెలీదా.." అన్నట్టు అలా కోపంగా చూడకండి. మరేం చెయ్యమన్నారు చెప్పండి నన్ను. ఇప్పటికే పది కాయితాలు మార్చాను మిమ్మల్ని ఏమని పిలవాలో తెలీక. అసలు జవాబు రాయకుండా ఊరుకుందామనుకున్నాను గానీ పేద్ద బడాయిగా నా జవాబు చూసే ఎంత నచ్చానో తెలుసుకుంటానని ముందరి కాళ్ళకి బంధం వేసేసారుగా! పైగా నా మాటల్లో వినాలనుంది అని గారంగా అడుగుతూనే అంతలోనే నీ ఇష్టం అంటూ నిష్టూరమాడేసరికి ఎలాగైనా జవాబు రాయక తప్పింది కాదు.

అయినా, మీరసలు మహా గడుసువారు సుమా! మీకేం.. ఎంచక్కా నాలుగు వాక్యాలు ఉత్తరం రాసి పడేసారు. ఆ ఉత్తరం నా కంటే ముందు మా చిన్నారి చేతిలో పడటం వల్ల నాకెన్ని తిప్పలొచ్చిపడ్డాయో మీకేమన్నా తెలుసా! అది అక్కా అని పిలవడం మానేసి.. క్షణానికోసారి "రాధీ.. నా ప్రియమైన రాధీ.." అంటూ నా ప్రాణాలు తోడేస్తోంది. ఇంకా నయం, నాన్నగారు చూసారు కాదు. మీ ఉత్తరం సంగతి నాన్నగారికి చెప్పకుండా దాచడం కోసం రోజూ నేను మా చెల్లి గాడిద చెప్పిన పనల్లా చెయ్యాల్సి వస్తోంది తెలుసా మీకు! అప్పటికీ మా చిన్నత్తకి తెలిసిపోయింది. మీ ఆయన ఆషాఢం దాకా కూడా ఆగేట్టు లేడే అమ్ములూ.. తాంబూలాలు కూడా తీసుకోక మునుపు నించే ప్రేమలేఖలు రాస్తున్నట్టున్నాడుగా.. అంటూ ఆట పట్టించింది.

అసలయినా మీకు కాస్తైనా భయం భక్తీ ఏవన్నా ఉన్నాయా అని.. ఆ రోజున పెళ్ళి చూపులప్పుడు కూడా అంతే.. మా పడమటి గదిలో ఐదు నిమిషాలు నాతో మాట్లాడిన తర్వాత బయటికి వెళ్తూ వెళ్తూ చుట్టూ ఎవ్వరూ లేరు కదాని వెనక నుంచి నా జడ పట్టుకు లాగారా.. మా రాజి పిన్ని చూడనే చూసింది.. తర్వాత వంట గదిలోకి వెళ్ళినప్పుడు అమ్మా, పెద్దమ్మా, అత్తా, బామ్మా అందరి ముందూ నన్ను దొరకబుచ్చుకుని "ఏమే అమ్ములూ.. కాబోయే శ్రీవారు జడొక్కటే లాగాడా.. లేకపోతే చెయ్యి పట్టుకు లాగాడు కూడానా?" అని అడిగేసరికి అందరూ ఘొల్లున నవ్వారు. అబ్బ.. సిగ్గుతో చచ్చిపోయాను తెలుసా!

ఆ రోజు మీరు నన్ను చూసి వెళ్ళిపోయాక రాత్రి భోజనాల దగ్గర మీ గురించిన మాటలు వచ్చాయి. నేనూ, చిన్నారి పక్క గదిలోకి వెళ్ళి కూర్చుని పెద్దవాళ్ళ మాటలన్నీ ఆలకిస్తున్నాం. పెదనాన్నగారేమో "అబ్బాయి చాలా బుద్ధిమంతుడిలా ఉన్నాడు. అమ్ములుకి బంగారం లాంటి సంబంధం చూసావురా" అని మెచ్చుకోలుగా అనేసరికి నాన్న కళ్ళల్లో ఎంత నిశ్చింతో! ఇంతలో బాబాయేమో "అబ్బాయి బుద్ధిమంతుడే కాదన్నయ్యా.. చాలా తెలివైనవాడు, సమర్ధుడు కూడా. మన అమ్ములు నిజంగా అదృష్టవంతురాలు" అన్నాడు. "ఒక్క పిల్లాడే కాదు కుటుంబమంతా కూడా చాలా నెమ్మదస్తుల్లా ఉన్నారు. మనలో యిట్టే కలిసిపోయారు. మన పిల్ల సుఖపడుతుందిలే" అంది పెద్దమ్మ. ఆ తర్వాత నాన్నగారు పెదనాన్నగారితో "చెరువు కింది మాగాణి రెండెకరాలు అమ్ముదాం అనుకుంటున్నా అన్నయ్యా.. అమ్ములుకి కొత్త నగలు చేయించుదాం.. నా బంగారు తల్లికీ ఏ లోటూ జరగకూడదు" అంటూ చెప్తుంటే నిజం చెప్పొద్దూ.. నా కళ్ళల్లోంచి కన్నీళ్లు జలజలా రాలిపోయాయి. చిన్నారి నన్ను దగ్గరికి తీసుకుని బుజ్జగించింది. ఆ రోజు రాత్రంతా కలత నిద్రే అయ్యింది నాకు. మీకు నేను నచ్చాను, మీలాంటి మంచి మనసున్న వ్యక్తికి భార్యని అవబోతున్నానన్న ఆనందం, ఉద్వేగం ఒక వైపూ, అమ్మా వాళ్ళందరినీ తలచుకుని అందరినీ వదిలి దూరంగా వెళ్ళిపోవాలన్న భయమూ, బెంగా మరో వైపూ. అసలీ మధ్యన బాధా, సంతోషం రెండూ కలగలిసిపోయి పదే పదే నా కళ్ళు కన్నీళ్ళ కొలనులౌతున్నాయి.

మీరు చాలా గుర్తొస్తున్నారు. మీ చురుకైన చూపులు కూడా పదే పదే గుర్తొస్తున్నాయి. అసలు మొన్నొకరోజు చిన్నారి ఏమందో తెలుసా.. మీరు పైకి అలా బుద్ధిమంతుల్లా కనిపిస్తారు గానీ చాలా అల్లరివారంట.. మా ఇంటి నుంచి వెళ్ళేప్పుడు బయట వాకిలి దాకా వెళ్ళాక మా పడమటి గది కిటికీ వైపు తిరిగి నన్ను చూసి కళ్ళతోనే వెళ్ళొస్తానని చెప్పారంట. అన్నట్టు, బామ్మకి మీరెంత నచ్చారో తెలుసా.. తూర్పు వీధిలో ఉండే సీతమ్మ గారని మా బామ్మ నేస్తురాల్లెండి. ఆవిడ వచ్చినప్పుడు మిమ్మల్ని తెగ పొగిడేసింది. మా అమ్ములుకి కాబోయే మొగుడు ఎంత అందగాడనీ, ఆరడుగుల ఎత్తూ, ఎత్తుకి తగ్గ రూపం, శ్రీరామచంద్రుడిలా ఉంటాడు తెలుసా.. పై దేశంలో చాలా పెద్ద ఉద్యోగం. పెళ్ళయ్యాక మన అమ్ములుని కూడా తీసుకెళతాడు. అంతా మా వరాల తల్లి అదృష్టం" అంటూ నన్ను ఒళ్ళో కూర్చోబెట్టుకుని నా బుగ్గలు పుణికింది. ఇంతలో చిన్నత్త వచ్చి "అవుననవును.. ఆరడుగుల అందగాడే.. దీన్ని ఒక్క చేత్తో ఎత్తి భుజాన వేసుకుపోగలడు కూడానూ!" అంది. అందరూ నవ్వుతుంటే సీతమ్మ గారేమో "పోనీలేమ్మా.. నీ నోము ఫలం బాగుంది.. రాముడంటి మొగుడు దొరికాడు.." అనగానే మా చిన్నారి కోతి వచ్చి "రాముడు కాదు అమ్మమ్మా.. బావ గారు సాక్షాత్తూ కృష్ణుడే.. ఆయన పేరు కూడా అదే.. కదా అక్కా.." అంటూ ఒకటే నవ్వడం నన్ను చూసి. అన్నట్టు, నేను మిమ్మల్ని ఒక విషయం అడగొచ్చా.. ఇంతకీ మీరు రాముడా.. కృష్ణుడా?

మన పెళ్ళి ముచ్చటేమో గానీ పెళ్ళయ్యేలోపు మా చిన్నారి నన్ను వేపుకు తినేసేలా ఉంది. దాని కంట పడకుంటా ఈ ఉత్తరం రాయాలంటే నా తల ప్రాణం తోకకొస్తోంది. అప్పటికీ మీ ఉత్తరం వచ్చిన రోజు నించీ ఒకటే గొడవ.. జవాబు ఏమని రాస్తావక్కా.. మా పెరటి కొబ్బరిచెట్టు మీ కుశలం అడిగే.. అంటూ కవిత్వం రాస్తావా అని. అన్నట్టు, కవిత్వం అంటే గుర్తొచ్చింది... ఆ రోజున మీరేవన్నారూ.. కవిత్వం అంటే మీకిష్టమా అని అడిగితే.. "ఇష్టమే.. కాకపోతే నా కోసం ఎవరన్నా రాస్తేనే.." అని కదూ! అమ్మో.. మీరు మాటల్లో అస్సలు దొరకరు.. ఇంత మాయ మాటలల్లడం ఎక్కడ నేర్చుకున్నారసలు.. మీరొచ్చి వెళ్ళిన నాటి నుంచీ మీరాడిన ప్రతీ మాటా పదే పదే గుర్తొస్తూనే ఉన్నాయి తెలుసా!

నిన్న సాయంత్రం నా ప్రాణ స్నేహితురాలు సుప్రియ వచ్చింది. "ఏమే రాధికా.. పెళ్ళి కొడుకులో నీకు బాగా నచ్చింది ఏంటే?" అని అడిగింది. అవునూ.. మీలో ఏం నచ్చిందబ్బా అని ఆలోచిస్తూ ఉంటే మీ కళ్ళు, నవ్వు, మాటలు.. అన్నీ వరసగా గుర్తొచ్చి ఏమని చెప్పాలో తోచక.. ఏంటో మొత్తంగా నచ్చేసినట్టున్నారే.. అనేసరికి అది నవ్వే నవ్వు నన్ను చూసి. "మొత్తానికి పిల్లాడు మొనగాడేనే.. లేకపోతే నీలాంటి మొండి పిల్లని ఒక్క చూపులోనే ఇంత మాయలో పడేస్తాడా.." అంటూ తెగ నవ్వింది. "పోవే.. మరీ చెప్తావు.. నువ్వు మాత్రం ఏడాది క్రితం నీ పెళ్ళి చూపులయ్యాక మీ ఆయన నచ్చాడని చెప్పలేదూ.." అని కస్సుమన్నాను దాని మీద. "అన్నాను లేవే.. కానీ, మరీ నీలా ఇంత మాయలో మేవెవరమూ పడిపోలేదమ్మా.. ఏంటోలే.. అంతా కృష్ణ మాయ.." అని చాలా సేపు ఏడిపించింది నన్ను.

ఈ రోజు పొద్దున్న ఏమైందో తెలుసా.. ఉదయాన్నే చిన్నారీ, నేనూ రామాలయానికి బయలుదేరుతుంటే అమ్మ పిలిచి పోయినేడాది సంక్రాంతికి అల్లించిన పొడవాటి ముత్యాల దండ వేసుకోమంది. "అబ్బా.. వద్దమ్మా.. ఇంత పెద్ద దండ పొట్ట దాకా వచ్చి చక్కిలిగింతలొస్తాయి. నేను వేసుకోనమ్మా.." అని గారం చేస్తుంటే ఇంతలో చిన్నత్త వచ్చి "అలా అంటే ఎలాగే అమ్ములూ.. రేపు పెళ్ళయ్యాక చక్కిలిగింతలు అని చెప్పి పుట్టింటికి పారిపోయి వచ్చేస్తావా ఏంటీ.." అంటూ నా తల మీద మొట్టికాయ వేసింది. చూడమ్మా.. చిన్నత్త రోజూ నన్నెలా వేధిస్తోందో.. అన్నాను అమ్మకి ఫిర్యాదు చేస్తున్నట్టు.. "నేనేమన్నానే రాక్షసీ.. పెళ్ళయ్యాక రోజూ మంగళ సూత్రాలు వేసుకోనంటే మీ అత్తగారు తరిమెయ్యగలరు. అలవాటు చేసుకోవాలమ్మా అని మంచిగా చెప్తుంటేనూ.." అంది. చిన్నత్త మీద పంతం కొద్దీ ముత్యాల దండ వేసుకుని కోపంగా గుడికి వెళ్ళిపోయాను. మేము గుడి నుంచి వచ్చేసరికి నాన్నగారు ఆచారి గారితో మన నిశ్చితార్ధం ముహూర్తం గురించి మాట్లాడుతున్నారు. పై వచ్చే శుక్రవారం బావుందట. పెళ్ళికేమో వైశాఖ మాసంలో ముహూర్తం చూద్దాం అనుకుంటున్నారు. మావయ్య గారికి ఫోన్ చేసి మాట్లాడారు కూడానూ.. అంటే ఇంకో పది రోజుల్లో మళ్ళీ మాకు స్వామి వారి దర్శన భాగ్యం కలిగిస్తారన్నమాట. అన్నట్టు మీకు తెలుసా.. బామ్మ చెప్పింది నిశ్చితార్థం అయితే సగం పెళ్ళి అయిపోనట్టేనంట. అంటే, మీరప్పటికి సగం సొంతమైపోతారన్నమాట!

తెలుసా.. చిన్నత్త అన్నదని కాదు గానీ ఇప్పుడు నాకు మెడలో నుంచి ముత్యాల దండ తియ్యాలనిపించట్లేదు. మీ చేతులతో నా మెడలో మూడు ముళ్ళు వేసే అపురూప క్షణాల కోసం, నన్ను మీకు సొంతం చేసే మంగళ సూత్రాలు నా గుండెలపై నిలిచే మధుర క్షణాల కోసం మురిపెంగా ఎదురు చూస్తున్నాను. నాకు మీరెంత నచ్చారో మొత్తంగా చెప్పాలంటే ఎంత పెద్ద ఉత్తరం రాసినా సరిపోదు. అసలే లెక్కల చదువులు చదివినట్టున్నారు స్వామి వారు... అలవాటులో పొరపాటుగా అలా ఉత్తరంలోని అక్షరాలని లెక్కలు కట్టి నా ప్రేమని బేరీజు వెయ్యకండని మనవి.
మీ రాక కోసం కోటి కన్నులతో ఎదురు చూస్తూ ఉంటాను.

అచ్చంగా మీకే సొంతమైన..
మీ రాధీ