వెన్నెల్లో..

వెన్నెల ఎడతెరిపి లేకుండా వర్షంలా కురుస్తోంది. ఎటువైపు చూసినా, కనుచూపుమేరా దట్టంగా కురుస్తున్న వెన్నల వానే!
ఆ వెన్నెల వానలో తడిసిపోతూ మల్లె పందిరి పక్కనే నీ కోసం ఎదురు చూస్తూ నేను!

అచ్చంగా విచ్చుకున్న మల్లెలతో నిండిపోయి తెల్లగా మెరిసిపోతున్న మల్లె పందిరి మీద మనసుపడింది కాబోలు వెన్నెల.. తన మెరుపునంతా మల్లె పందిరి మీదే ఒలకబోసేస్తోంది.

ఇంతటి మెరుపు నే మోయలేనన్నట్టు ఆ మల్లె పందిరి కాస్తా తన మల్లెల గుభాళింపుతో కలగలిపి మొత్తంగా నా మీదకే వంపేస్తోంది.

నీ రాక కోసం ఎదురుచూస్తూ యీ వెన్నెల్లో స్నానం ఎంత బాగుందో!

పైన ఆకాశంలో మబ్బులన్నీటినీ దాటుకుంటూ ఝూమ్మని పరుగులు తీస్తున్నాడు చందమామ.. ఏ విరహగీతికని మురిపించడానికో మరి!

ఆ పరుగులు తీసే చందమామలాగే నువ్వు కూడా నా కోసం పరుగున వస్తూ ఉంటావు కదూ అని ఆలోచనలో పడ్డానా!

ఇంతలోనే సన్నటి పిల్ల గాలి తెమ్మెర ఒకటి పరుగున వచ్చి కొబ్బరాకు చెవిలో అల్లరిగా గుసగుసలాడింది. వెంటనే కొబ్బరాకు సిగ్గుతో మెలికలు తిరిగిపోతూ గలగలా నవ్వింది.

ఆహా.. ఎంత అందమైన దృశ్యం!

ఇహ ఎంతసేపటికీ నువ్వు రావట్లేదని నే వెళ్లి విరజాజి తీగతో కాసిని ఊసులు చెప్పి వచ్చాను. అటూ ఇటూ తిరుగుతూ నలువైపులా వెతికి చూసాను.. నీ జాడేమైనా తెలుస్తుందేమోనని!

నేను పడుతోన్న ఆరాటం చూసి గగనంలో ముచ్చటగా కొలువుదీరిన మెరుపుల చుక్కలన్నీ ఫక్కున నవ్వాయి. ఇంతందంగా సింగారించుకుని ఏ చక్కనోడి కోసం ఎదురు చూస్తున్నావంటూ అడిగాయి.

నేను బదులు చెప్పకుండా ముసిముసిగా నవ్వేస్తున్నానా.. ఇంతలో దొంగలా నా వెనక నుంచి నువ్వొచ్చి చప్పున నా రెండు కళ్ళూ మూసేశావు.. ఎవరో చెప్పుకోమంటూ!

నీ ముద్దు మోము ఓసారి కళ్ళారా చూద్దామని.. నీ చేతులు విడిపించుకుని గారంగా నవ్వుతూ వెనక్కి తిరిగి చూసేసరికి... నిద్ర పోయి తెలివొచ్చింది!