బరువు - బాధ్యత

-->

అవి గుప్తుల కాలం నాటి స్వర్ణయుగం రోజులు.. అంటే నేను డిగ్రీ చదువుకునే రోజులన్నమాట ;-) అప్పట్లో నా స్నేహితులందరూ నన్ను చూసి 'నువ్వెంత అదృష్టవంతురాలివే..' అని ఓ పక్క పొగుడుతూనే మరోపక్క చాలా కుళ్ళుకునేవారు. అంత సీన్ నాకేం ఉందబ్బా.. అని మీరు అస్సలు ఆలోచించక్కర్లేదు. నేను చెప్తాగా! ఎందుకంటే, నేను చాలా సన్నగా ఉండేదాన్ని. నేను చాక్లెట్లూ, ఐస్ క్రీములూ తింటూ కూడా అలా సన్నగా ఉన్నానని పాపం నా ఫ్రెండ్సందరూ చాలా బాధపడేవారు ఆ అదృష్టం వాళ్లకి లేదని. నేనేమో 'ఆహా.. ఒహో.. ఏమి నా భాగ్యము' అని మురిసి ముక్కలైపోతూ, 'ఏంటో.. చిన్నప్పటి నుంచి ఇలా సన్నగా నాజూగ్గా ఉండటం అలవాటయిపోయింది' అనుకుంటూ అజ్ఞానంతో ఆనందగీతాలు పాడుకునేదాన్ని. కానీ, పాపం అప్పుడు నాకు తెలీలేదు ముందుంది ముసళ్ళ పండగని. ఎలా తెలుస్తుంది మరి.. ఎమ్మెస్సీలోకి వచ్చాక కూడా నాకు స్వర్ణయుగమే నడిచింది. బరువు తగ్గించుకోడం గురించి, జిమ్ గురించి, డైటింగ్ గురించి, పొట్ట తగ్గించడం గురించి పాపం నా స్నేహితులెవరైనా మాట్లాడుతుంటే, నేనేమో 'ఫిఫ్టీ కేజీ తాజ్ మహల్ నేనే నేనా!' అని పాడుకుంటూ వాళ్ళవైపు కనీసం ఓ చెవి అయినా వేసేదాన్ని కాదు. అలా హాయిహాయిగా బ్రతికేస్తున్న నన్ను చూసి 'విధి' కి ఒళ్ళు మండింది. అసలే 'విధి బలీయమైంది' కదా! అందుకే దాని ప్రతాపం చూపించేసింది నా మీద :(

జంధ్యాల సినిమాల్లో శ్రీలక్ష్మిలా ఫ్లాష్ బ్యాక్ చెప్పి మిమ్మల్ని విసిగించకుండా ఫాస్ట్ ఫార్వార్డ్ చేసేస్తున్నా కథని. అప్పటి స్వర్ణ యుగంలో అలా ఉండగా 'విధి' నన్ను ఒక్క తన్ను తంతే వచ్చి బ్రిటీషు వాళ్ళ కాలంలో పడ్డాను. అంటే, ఎమ్మెస్సీ అయిపోయాక జర్మనీ లో వచ్చి పడ్డానన్నమాట! ఇదివరకూ నేనో అజ్ఞానంలో ఉండేదాన్ని.. అదేంటంటే, ఎవరైనా చాలా లావుగా ఉంటే, వాళ్ళు కొంచెం కొంచెం పెరుగుతున్నప్పుడే చూసుకుని జాగ్రత్తపడి నియంత్రిస్తే సమస్యే ఉండదు కదా! రాత్రికి రాత్రే ఎవరూ టుం టుం బోండాం లా అయిపోరు కదా! కొంచెం బరువు పెరిగినప్పుడే చూస్కుంటే తేలిగ్గా పెరక్కుండా చూస్కోవచ్చు కదా! యీ మాత్రం అయిడియా ఎవ్వరికీ తెలీదా నాకు తప్ప.. యీ టైపులో సవాలక్ష థియరీలు అనుకునేదాన్ని నాలో నేనే పెద్ద జ్ఞానిలాగా. ఇంతటి అపారమైన జ్ఞానం ఉన్న నేను మూడేళ్ళు గడిచిపోయేసరికి మెల్లమెల్లగా ఒక్కో కేజీ బరువు పెరుగుతూ 55 కి వచ్చి పడ్డాను. అయినా నాలో మఠం వేసుకు కూర్చున్న బద్దకపు పెద్దమ్మ నన్నస్సలు కంగారు పడనివ్వలేదు. నా ఎత్తుకి 55 అంటే సరైన బరువు. ఉండాల్సిందానికన్నా తక్కువ బరువుండటం ఆరోగ్యానికి అస్సలు మంచిది కాదు తెల్సా.. అని నన్ను నేను సమర్ధించుకుంటూ హాయిగా ఉండిపోయా!

'నీ పని ఇలా ఉందా.. ఇప్పుడు చూడు నా తడాఖా' అంటూ విధి నన్ను ఇంకో తన్ను తన్నింది. ఈసారి బాగా ఫోకస్ చేసి తన్నినట్టుంది. బ్రిటీషు పరిపాలనలోంచి వచ్చి మన సొంత ప్రజాస్వామ్యంలో పడ్డట్టయింది. బరువు అటూ ఇటూగా 55 ఉన్నాగానీ, నడుము చుట్టుకొలత పెరిగిపోతూ వచ్చింది. ఇక్కడ నాకున్న ఓ సుబుద్ధి గురించి చెప్పాలి మీకు. చాలామంది అమ్మాయిల్లాగే నేను కూడా బజారుకి వెళ్ళినప్పుడు నచ్చిన బట్టలన్నీ కొనేస్తూ ఉంటాను. కానీ, అవన్నీ చెడామడా వాడెయ్యకుండా, ప్రొఫెషనల్ ఇస్త్రీవాడిలాగా జాగ్రత్తగా మడతలు పెట్టి అతి భద్రంగా దాచిపెడతాను. ఎపుడో అమాసకీ, పున్నానికీ అవి తీసి వేసుకుంటానన్నమాట! నాకున్న అన్నీ బట్టల్లో అధమం అనిపించిన వాటిని రోజువారీ వాడుతుంటానన్నమాట! మా అమ్మ చాలాసార్లు తిడుతుంది. బట్టలు కొనేప్పుడు మాత్రం ఏవీ ఆలోచించవు గానీ వేస్కోడానికి మాత్రం ఇంత పిసినారితనం అవసరమా అంటూ. అయినా, అలా చెప్పినమాట విని తిక్క అలవాట్లు మార్చేసుకుంటే అది నేనెలా అవుతాను. అందుకే అస్సలు వినలేదు. చిన్నప్పుడు ఓ కథ ఉండేది కదా మనకి.. ఓ పిసినారి చచ్చీ చెడీ దాచిపెట్టిన డబ్బు చివరికి దొంగల పాలైపోతుంది. అచ్చం అలాగే, ఒక శుభోదయాన నాకు తెలిసింది. నేను వేలకి వేలు పోసి కొనుక్కుని పెద్దగా వాడకుండా పెట్టెలో భద్రంగా దాచుకున్న బట్టలన్నీ నాకు పట్టడం లేదని. అయ్యో అని బిక్కమొహం వేసుక్కూర్చున్నానే తప్ప బరువు తగ్గాలని మాత్రం ఏ ప్రయత్నాలూ చేయలేదు.

ఇంట్లో వాళ్ళు 'లావూ, సన్నం గురించి కాదు.. అస్సలు వ్యాయామం లేకపోతే ఆరోగ్యానికి మంచిది కాదు. కాస్త పరిగెత్తడమన్నా చెయ్యాలి అప్పుడప్పుడైనా' అని చెప్పేవారు. ఫ్రెండ్స్ కూడా చెప్తూనే ఉన్నారు యోగా చెయ్యి, ధ్యానం చెయ్యి, ప్రాణాయామం చెయ్యి అదీ ఇదీ అంటూ. 'హా.. అదే అనుకుంటున్నా.. ఎక్కడా వీలు కుదరట్లేదు యీ బిజీ లైఫ్ లో' అని ఏదో ఒక సాకు చెప్పి తప్పించుకు తిరిగేదాన్ని. మరి కొంతమంది స్నేహితులేమో 'నువ్వేమీ లావుగా లేవు.. జస్ట్ పొట్ట కొంచెం తగ్గిస్తే చాలు.. బాగుంటుంది' అని సూచించారు. నేనేమో మహా తెలివైనదాన్ని కదా.. అందుకే వాళ్ళు చెప్పిందాంట్లో కేవలం మొదటి సగం మాత్రం తీసుకుని రెండో ముక్క గాలికోదిలేసేదాన్ని. ;-) ప్చ్.. నా బరువు ఆ 55 దగ్గరే ఆగిపోయుంటే, అసలు యీ పోస్టు రాసే అవసరమే వచ్చేది కాదు. కానీ, 'విధి' బలీయమైంది కదా! కాబట్టి, నన్నలా ప్రశాంతంగా బ్రతకనివ్వలేదు. యీ మధ్య ఓ నెల క్రితం అటూ ఇటూగా రెండు మూడు కేజీలు పెరుగుతున్నట్టు అనిపించింది. అయినా, భోం చేయగానే బరువు చూస్కుంటే అలానే ఎక్కువ కనిపిస్తారని ఎవరో ఒక జిమ్ము జాంబవతి చెప్పినట్టు గుర్తు. అంచేత, నేనేం కంగారు పడాల్సిన పని లేదు అని నన్ను నేను సమర్ధించుకుంటూ నా బద్దకాన్ని పెంచి పోషిస్తూనే ఉండిపోయాను. పాపం, చుట్టూ ఉన్న ఫ్రెండ్స్ కూడా 'ఇది ఎలాగూ వినే రకం కాదులే' అని గమ్మునుండిపోయారు.

అప్పుడే నా కళ్ళు తెరిపించే ఓ సంఘటన జరిగింది. మొన్న వీకెండు ఫ్రెండ్సందరం కల్సి ఓ షాపింగ్ విలేజ్ కి వెళ్ళాం. షాపింగే కాబట్టి కెమెరా ఎవరం తీస్కెళ్ళలేదు. కానీ, మరో ఊరునించి వచ్చిన ఓ ఫ్రెండ్ స్నేహితుడు (నా కళ్ళు తెరిపించిన మహానుభావుడన్నమాట ;-) కెమెరా వెంట తెచ్చి ఓ నాలుగైదు ఫోటోలు క్లిక్కాడు. రెండ్రోజుల తరవాత ఆ ఫోటోలు చూసే మహద్భాగ్యం కలిగింది నాకు. అందులో ఉన్న ఓ అమ్మాయిని చూసి ఎవరబ్బా ఇదీ అనుకున్నా! ఆ గుర్తు పట్టలేకపోయిన శాల్తీ ఎవరో కాదు.. నేనే!! ఆ ఫోటోలు చూసి పాత సినిమాల్లోలా 'నో..థిస్ కాంట్ హేపెన్.. యే నహీ హో సక్తా.. ఇలా జరిగే అవకాశమే లేదు' అని కాసేపు నాలుగు దిక్కులా చూసి అరిచి గీపెట్టినా చివరికి ఆ ఫోటోల్లో ఉంది నేనే అని నమ్మక తప్పలేదు :-( యీ మధ్య చాలా నెలల నుంచీ, నేనొక్క ఫోటో కూడా దిగలేదో ఏమో యీ ఫోటో చూసి మాములుగా షాక్ అవ్వలేదు నేను. దెబ్బకి నా నెత్తి మీద తిష్ట వేసుక్కూర్చున్న బద్దకపు పెద్దమ్మ పారిపోయింది. ఎలాగైనా బరువు తగ్గాలన్న మోటివేషన్ వచ్చేసింది. ఎంత మోటివేషన్ వచ్చినా పొద్దున్నే లేచి జాగింగ్ కి వెళ్ళేంత మంచి బుద్ధి నాకు లేదు ;-) ఇప్పుడెలాగూ ఎండాకాలం వచ్చింది కాబట్టి కనీసం సాయంత్రాలైనా జాగింగ్ కి వెళ్లి తీరాలని నిర్ణయించుకున్నా!

మా తమ్ముడు అప్పుడప్పుడూ అంటూ ఉంటాడు. 'అక్కా.. ఈసారి నువ్వు ఇండియా వచ్చినప్పుడు ఎయిర్ పోర్ట్లో నువ్వు ఎదురుగా వచ్చినా గానీ మేము గుర్తు పట్టలేక, 'ఎక్స్యూజ్ మీ.. మీరెవరో గేటు మొత్తానికీ అడ్డంగా నించున్నారు. మేము మా అక్క కోసం వెయిట్ చేస్తున్నాం. కాస్త పక్కకి జరుగుతారా? అనాల్సొస్తుందేమో' అని. నేనింకా బద్దకంగా ఇలాగే ఊరుకుంటే వాడు చెప్పేది నిజమైపోతుందేమోనన్న భయం పట్టుకుంది నాకు. ఆ విధంగా యుద్ధ ప్రాతిపదికన బరువు తగ్గించాల్సిన బాధ్యత నా భుజస్కంధాలపైన మోపుకోవాల్సి వచ్చింది. :-(

నా యీ శపథం నీరు గారిపోకుండా ఉండాలనిన్నూ, అలాగే నాలాంటి వాళ్లెవరైనా ఉంటే కాస్తంత మోటివేట్ చేద్దామనిన్నూ.. యీ కథంతా ఇలా బ్లాగ్ముఖంగా చెప్పడమైనది! :-)

అదన్నమాట బరువు - బాధ్యత అంటే! ;-)

కొసమెరుపు: మొత్తానికి అలా విధి వక్రించినా, నా యీ శపథం వల్ల కొన్ని కొత్త అనుభూతులు పరిచయమవుతున్నాయి. ఆ కబుర్లు ఇంకో టపాలో! ;-)