Happy Birthday To You.. నాన్నా!

చిన్నప్పుడు పుట్టిన రోజు వస్తుందంటే ఎంత ఆనందంగా ఆరాటంగా ఎదురు చూసే వాళ్ళమో నేనూ, మా తమ్ముడూ. మా ఇద్దరి పుట్టినరోజులూ జూన్, జూలైల్లో ఉండటం వల్ల ఆ నెలల కోసం కొత్త కేలండరు వచ్చిన దగ్గర నుంచి మహా ఎదురు చూసేవాళ్ళం. మాకు బర్త్డే కేకులు కట్ చేసే అలవాటు లేకపోయినా ప్రతీ పుట్టినరోజుకీ కొత్త బట్టలు, స్కూల్లో పంచి పెట్టడానికి బోల్డు చాక్లెట్లు కొనిచ్చేవారు నాన్న. అయితే, ఎంతసేపూ మా పుట్టినరోజు హడావిడే తప్ప మాకెప్పుడూ నాన్న పుట్టినరోజు ఎప్పుడు, అమ్మ పుట్టిన రోజెప్పుడు అన్న ఆలోచన రాలేదు చిన్నప్పుడు. దాదాపు నాకు పన్నెండేళ్ళప్పుడు అనుకుంటా మొదటిసారి మా నాన్న పుట్టినరోజు అక్టోబర్ 18 న అని తెలిసింది. మా అమ్మ పుట్టినరోజేమో ఎవరూ రాసి పెట్టని కారణంగా ఎవరికీ తెలీదు. :(

మరి నేనసలే చిన్నప్పటి నుంచీ కూడా నాన్న కూతుర్ని కదా.. చిన్నప్పుడు ఎప్పుడన్నా నాకేదైనా దెబ్బ తగిలితే అమ్మా అనకుండా నాన్నా అని ఏడ్చేదాన్నని మా అమ్మ ఇప్పటికీ దెప్పుతూనే ఉంటుంది. :) అయితే ఇంతకీ అసలు విషయానికొస్తే.. ఎప్పుడైతే నాన్న పుట్టినరోజు తేదీ తెలిసిందో అప్పుడు రాబోయే పుట్టినరోజుకి ప్రత్యేకంగా ఏదోకటి చెయ్యాలని గట్టిగా నిర్ణయించేసుకున్నానన్నమాట! అప్పుడు నేనొక్కదాన్నే ఇంట్లో ఉండేదాన్ని. మా తమ్ముడు హాస్టల్లో ఉండేవాడు. సరే, ఏం చెయ్యాలన్నది తర్వాత ఆలోచించుకోవచ్చు గానీ ముందు నేను కష్టపడి డబ్బులు దాచిపెట్టాలి అనుకున్నా. ఇంకో రెండు నెలల్లో పుట్టిన రోజు వస్తుందనగా ఇంక అప్పటి నుంచి స్కూల్ కి వెళ్ళేప్పుడు నాకిచ్చిన పాకెట్ మనీ అయితే ఏంటి, కొట్టుకెళ్ళి ఏదన్నా కొనుక్కు రమ్మని చెప్పినప్పుడల్లా మిగిలిన చిల్లరలోంచి 'నాకు రూపాయిస్తానంటేనే వెళ్తా' అని అమ్మని బెదిరించి తీసుకున్న డబ్బులు అయితేనేంటి.. అలా మొత్తం దాదాపు అరవై రూపాయలు పోగయ్యాయి.

పుట్టినరోజు దగ్గరికొచ్చేసరికి బాగా ఆలోచించాను ఈ డబ్బులతో ఏం కొనాలా అని. ఏం కొనాలన్నా సరే మేముండే పల్లెటూర్లో పెద్దగా ఏముండవు కదా మరి.. టౌనుకి వెళ్ళాలి. అలా వెళ్ళాలంటే నాన్నే తీసుకెళ్ళాలి. ఎప్పుడన్నా ఏదన్నా కావాలంటే నాన్న తెచ్చివ్వడమే గానీ నన్ను తీసుకెళ్ళేది చాలా తక్కువ అప్పట్లో. పైగా, ఎప్పుడైనా పండగలప్పుడు బట్టలు కొనడం లాంటి పనులున్నప్పుడు తమ్ముడిని మాత్రం తీస్కెళ్ళి నన్ను ఇంటి దగ్గరే వదిలి వెళ్ళేవారు. వాడిని తీసుకెళ్ళకపోతే ఇళ్ళు పీకి పందిరేస్తాడని భయం మరి. :) ఎప్పుడూ లేనిది నేను కారణం ఇదీ అని చెప్పకుండా నాన్న పుట్టినరోజున బయటికి తీస్కెళ్ళమని గొడవ చేసి మరీ వెళ్లాను. ఇంకోటేంటంటే, పుట్టినరోజు జరుపుకోడం లాంటి అలవాటు లేకపోవడం వల్ల ఆ రోజు నాన్న పుట్టినరోజని ఇంట్లో ఎవరూ గమనించనే లేదు.

మొత్తానికి స్వీట్ షాపుకి వెళ్ళి ఏం కొందామా అని చూసాను. బోల్డు కేకులూ అవీ ఉన్నాయి కానీ అక్కడున్నవన్నీ చూసాక మళ్ళీ నా చేతిలో ఉన్న డబ్బులు చూసుకుంటే ఈ అరవై రూపాయలకి మరీ పెద్ద కేకులూ అవీ రావు కదా అనిపించింది. ఈ లోపు బన్నుకి ఎక్కువ, కేకుకి తక్కువ అన్నట్టు అరచేతిలో పట్టేంత సైజులో ఉన్న ఒక చిన్న ప్లమ్ కేక్ కనిపించింది. నాన్నా.. ఇది కావాలి అంటే సరేనని వేరే స్వీట్స్ తో పాటు ఇది కూడా తీసుకుని బిల్లు కట్టబోతుంటే నేను మహా సీరియస్ గా నా దగ్గరున్న డబ్బులు ఇచ్చాను. మరీ చిల్లర పైసలు కాదులెండి.. నేను కూడబెట్టిన చిల్లరంతా పది రూపాయల నోట్లు, ఐదు రూపాయల నోట్లుగా మార్చి పెట్టుకున్నా తెలివిగా ముందే. ;) ఇంతకీ మా నాన్నకి అర్థం కాలేదు పాపం.. నా దగ్గర అన్ని డబ్బులెందుకున్నాయో, ఎందుకు అప్పుడు ఇస్తున్నానో. ఊరికే నా దగ్గరున్నాయ్ కదాని మీకు ఇచ్చేస్తున్నా అని చెప్పి ఇచ్చాను. అన్నీ కొనుక్కుని ఇంటికెళ్ళాక తీరిగ్గా ఈ బుల్లి కేకుని ఒక ప్లేట్లో పెట్టి మా అమ్మని కూడా పిలిచి, నాన్నని కూడా పిలిచి "హ్యాపీ బర్త్డే టు యు" అని చెప్పి ఈ బుల్లి కేక్ కట్ చెయ్యమని అడిగేసరికి వాళ్ళిద్దరూ చాలా ఆశ్చర్యపోయారు. వాళ్ళు ఏమన్నారో నాకిప్పుడు మరీ అంత వివరంగా గుర్తు లేదు గానీ వాళ్ళు ఆనందపడినట్టు మాత్రం గుర్తుంది. ఆ తర్వాత ఎంచక్కా ఆ బుల్లి కేక్ సగం నేనే తినేసాననుకోండి. అది వేరే విషయం! :)

ఆ తర్వాత చదువుల పేరు చెప్పి ఇల్లొదిలేసి హాస్టళ్ళు పట్టుకుని తిరగడం మూలానా చాలా పుట్టినరోజులకి ఫోన్లో విష్ చెయ్యడం మాత్రమే కుదిరింది. నేను డిగ్రీ చదివేప్పుడు మాత్రం ఒకసారి ముందే నాన్న పుట్టినరోజుకి ఇంటికెళ్ళాలని ప్లాన్ చేసుకుని అంతకు చాలా రోజుల ముందు నుంచే మళ్ళీ డబ్బులు దాచిపెట్టుకుని స్వయంగా నేనే షాపింగ్ చేసి ఒక చొక్కా కొని తీసుకెళ్ళాను. జీవితంలో మొట్టమొదటిసారి అబ్బాయిలకి సంబంధించిన బట్టల షాపింగ్, అదొక సరదా జ్ఞాపకం. నాకు బాగా గుర్తు. అప్పుడు అమ్మా, నాన్నా ఇద్దరూ చాలా ఆశ్చర్యపోయారు. :)

మళ్ళీ ఆ తర్వాత నేను ఎమ్మెస్సీ చదువుకునే రోజుల్లో మా తమ్ముడు ఇంజనీరింగ్ చేస్తూ ఇద్దరం హైదరాబాద్ లోనే ఉండేవాళ్ళం. నాన్న పుట్టినరోజు టైముకి మాకు ఇంటికెళ్ళడం కుదరదని మేము దసరా సెలవలకి వెళ్ళినప్పుడే ఒక చొక్కా కొని తీసుకెళ్ళాం. మా ఇంట్లో ఒక చెక్క అల్మారా ఉండేది చిన్నది. అందులో ఫోటో అల్బములూ, మా చిన్నప్పటి వెండి గిన్నెలూ లాంటి వస్తువులు ఉండేవి. దానికి తాళం వేసి ఉండేది. ఎప్పుడో గానీ అది తెరిచే అవసరం ఉండేది కాదు. అందుకని షర్టు ఉన్న అట్ట పెట్టెని అందులో దాచిపెట్టి తాళం వేసి వచ్చేసాం. లోపల ఒక పేపర్ మీద విషెస్ కూడా రాసి పెటినట్టు గుర్తు. పుట్టినరోజు నాడు మేమిద్దరం ఫోన్ చేసి విష్ చేసి ఆ అల్మారా తెరిచి చూడమని సర్ప్రైజ్ చేసామన్నమాట! :)

ఆ తర్వాతి ఏడాదేమో అమ్మా వాళ్ళే హైదరాబాద్ వచ్చారు ఏదో పని మీద. అప్పుడు మా తమ్ముడు, వేరే కజిన్ వాళ్ళతో కలిసి ఒక ఇంట్లో ఉండేవాడు. అందరం అక్కడున్నాం కదాని రహస్యంగా కేక్ తీసుకొచ్చి పెట్టి రాత్రి పన్నెండింటికి నిద్ర లేపి కేక్ కట్ చేయించాం అందరం కలిసి. అప్పుడైతే అమ్మమ్మ కూడా ఉంది. ముందే ప్లాన్ చేసి ఫొటోస్ కూడా తీసుకున్నాం. అదొక అందమైన జ్ఞాపకం. :)
ఇంక ఆ తర్వాత నేను ఏకంగా దేశం దాటి వచ్చేసాక ఫోన్లో విష్ చెయ్యడమే తప్ప ప్రత్యేకంగా ఏం చెయ్యలేదు. ఈ సారి మాత్రం నాన్నకి చాలా ఇష్టమైన నా బ్లాగులో తనకి ఈ జ్ఞాపకాలన్నీ గుర్తు చేస్తూ పుట్టినరోజు శుభాకాంక్షలు చెప్పాలనిపించింది.

నాన్నా.. ఇవాళ నావి అనుకునే నా ఆలోచనలూ, కొద్దో గొప్పో చదువు, తెలివితేటలూ, జ్ఞానం, స్పందించే మనసూ.. ఈ రోజు నాదంటూ కనిపించే ప్రతీదాని వెనుకా నువ్వే ఉన్నావ్.. అసలు నాకు దక్కిన గొప్ప అదృష్టం నీ కడుపున పుట్టడమే. నా ప్రతీ అడుగులో నువ్వే ఉంటావ్ నాన్నా.. నేనెవరో తెలియని వాళ్ళు కూడా నన్ను చూసీ చూడగానే నా మోహంలో నిన్ను పోల్చుకుని నువ్వు ఫలానా వారి అమ్మాయివా అని అడిగితే ఎంత గర్వంగా ఉంటుందో తెలుసా! అన్నట్టు, కాలేజ్లో నా ఫ్రెండ్సందరూ నిన్ను చూసి మీ అన్నయ్య వచ్చారు అని చెప్పినప్పుడు కూడా మహా గర్వంగా ఉండేదనుకో.. హిహ్హిహ్హీ.. అమ్మ, తమ్ముడూ చూసావా మనిద్దరినీ ఎలా చూస్తున్నారో ఉక్రోషంగా! ;)
ఒక్కటి మాత్రం నిజం. ఎన్ని జన్మలకైనా నేను నీ కూతురిగానే పుట్టాలి నాన్నా! :)

నాన్నా.. నీకు యాభై ఒకటో పుట్టినరోజు శుభాకాంక్షలు. హేప్పీ హేప్పీ బర్త్ డే అబ్బాయ్..
(నాన్న మరి ఎప్పుడూ మా అమ్మవి నువ్వు అని అంటారు కదా.. అందుకని అప్పుడప్పుడూ మాటల్లో అబ్బాయ్ అని పిలిచేస్తూ ఉంటానన్నమాట! ;)
నువ్విలాగే వెయ్యి పుట్టిన రోజులు సంతోషంగా జరుపుకోవాలని, ఎప్పట్లాగే మా అందరికీ బోల్డు ప్రేమని పంచుతూ ఉండాలని మనస్ఫూర్తిగా కోరుకుంటూ.. నా తరపున, తమ్ముడి తరపునా నీకు హార్థిక జన్మదిన శుభాకాంక్షలు.