మా ఇంటబ్బాయ్ వంట!

ఇప్పుడు కార్తీక మాసం రోజులు కదా.. అందుకని బ్లాగుల్లో సరదాగా వనభోజనాల్లాగా ఉంటుంది. అందరం రకరకాల వంటల గురించి రాద్దామని జ్యోతి గారు ఒక అయిడియా ప్రకటించారు కదా! ఇవ్వాళ పొద్దున్న చాట్లో కనపడినప్పుడు ఆదివారం కోసం పోస్ట్ రాస్తున్నవుగా అనడిగారు. 'అంటే, అదీ, మరి.. అసలేంటంటే జ్యోతి గారూ.. నా బ్లాగులో వంటల జోలికి ఎప్పుడూ వెళ్ళలేదు కదా! అదీ గాక నా పనితనం గురించి బ్లాగ్జనులకు తెలీనిదేముంది పాపం.. అందుకని ఎంచక్కా మీరందరూ పెట్టే వంటలన్నీ భోం చేస్తానేం..' అని చెప్పి తప్పించుకుందామనుకున్నా. 'ఏం పాపం రోజూ ఇంట్లో తినట్లేదా తిండి. నీది కాకపోతే మీ ఆయన వంట గురించి రాయి' అన్నారు జ్యోతి గారు. ఆఫీసులో ఉన్నానని కూడా చూసుకోకుండా పాత సినిమాల్లో మాంత్రికుడిలాగా పగలబడి, విరగబడి నాలో నేనే నవ్వేసుకున్నా. ఎందుకంటే, వెంటనే మా ఇంటబ్బాయ్ గారి పాకశాస్త్ర ప్రావీణ్యం గుర్తొచ్చి. మీకో అవగాహన రావాలంటే కొంచెం ఫ్లాష్ బ్యాక్లోకి వెళ్లి అలా ట్రైలర్ చూసొద్దాం పదండి.

మా ఇంటబ్బాయ్ గారి ఉద్దేశ్యం ఏంటంటే తనకి వంట చేయడం మీద అస్సలు ఆసక్తి లేదు. అసలు తను గట్టిగా తల్చుకోవాలే గానీ ఏ వంటయినా చిటికెలో చేసి అవతల పారెయ్యగల సత్తా ఉందట. (నిజంగానే పారేయ్యాల్సి వస్తుందేమోననే నా భయం కూడా ) ఏదోకటి పొట్టలో వేసెయ్యాలి బ్రతకడానికి అన్నట్టు ఉండాలట. దానికి తోడు, ఏదో అయిదు నిమిషాల్లో తినేసేదాని గురించి ఇన్నేసి గంటలు వంట కోసం ఇంత శ్రమ పడిపోవడం అవసరమా అని ఒక తర్కం కూడా. పాపం నేను కష్టపడి వంట చేస్తున్నా అదే మాట చెప్తాడనుకోండి. పర్లేదు.. కొంచెం మంచబ్బాయే లెండి! సర్లే, కథ పక్కదారి పట్టకుండా అసలు సీన్లోకి వచ్చేద్దాం. ఒకరోజు నీకు కనీసం ఆమ్లెట్ వెయ్యడమయినా రాదు.. అని నేను ఎద్దేవా చేస్తుంటే, ఇహ తన శౌర్య పరాక్రమాలని నిరూపించుకోవాల్సిన సమయం ఆసన్నమైందని గుర్తించిన అబ్బాయ్ గారు అప్పటికప్పుడు ఆమ్లెట్ వేసేద్దామని కంకణం కట్టుకున్నారు. వంటగదిలోకెళ్ళి సీరియస్ గా ఆమ్లెట్ వేయడానికి అవసరమైన పెనం, ఒక గిన్నెలో పగలగొట్టిన గుడ్లు అన్నీ సిద్ధంగా పెట్టుకుని ల్యాబ్లో ఏదో పెద్ద ఎక్స్పెరిమెంటు సెటప్ చేస్తున్నప్పటిలా ఫోజు పెట్టి కాసేపు తీవ్రంగా ఆలోచించాడు. తర్వాత నా దగ్గరికొచ్చి ఆమ్లెట్ వేయడం మొత్తం నేనే సొంతంగా చేసేస్తాను గానీ ఓ చిన్న విషయం మాత్రం చెప్పు అన్నాడు. సర్లే పాపం అని ఓకే అన్నా. రెండు గుడ్లు ఆమ్లెట్ కి ఒక చెంచా ఉప్పు, ఒక చెంచా కారం వేస్తే చాలు కదా.. అన్నాడు. ఇంక చూసుకోండి.. నాకు 'రెండు రెళ్ళ ఆరు' సినిమాలో శ్రీలక్ష్మి గుర్తొచ్చి ఓ పావుగంటసేపు పొట్ట చెక్కలయ్యేలా నవ్వాను. ఆ తరవాత సర్లే పాపం అని ఆమ్లెట్ శిక్షణ ఇచ్చేశాన్లెండి.

ఇంకోరోజేమో పెసరట్టు వేస్తున్నా! అబ్బా.. దోసెలెయ్యడం ఏముంది.. చిటికెలో పని.. ఎలా వెయ్యాలో ఒక్కసారి చెప్పి నువ్వు పక్కకి జరుగు.. నేను వేసిస్తాను.. నువ్వు పండగ చేసుకుందువు గానీ.. అని చెప్పి నన్ను సోఫాలో కూర్చోబెట్టాడు. సర్లే అంత ధీమాగా చెప్తున్నాడు కదా ఆ పెసరట్ల పండగేదో చేస్కుందామని నేనూ ముచ్చటపడిపోయా! పెనం వేడెక్కాక ఒక గరిటెడు పిండి తీసుకుని పెనం మధ్యలో వేసి వెంటనే ఆలస్యం లేకుండా గబగబా గుండ్రంగా తిప్పాలి.. అంటూ అట్టెలా వెయ్యాలో వివరంగా చెప్పా. ఆ తరవాత ఎంతసేపైనా పెసరట్టు నా కంచంలోకి వచ్చిపడట్లేదేంటా అని ఎదురు చూసీ చూసీ అసలేం జరుగుతుందో చూద్దామని నేనే పొయ్యి దగ్గరికెళ్ళా! అబ్బాయి గారు జాలిగా మొహం పెట్టి 'సరిగ్గా రావట్లేదు' అన్నాడు. ఎందుకు రావట్లేదా అని చూద్దును కదా.. నాకు కళ్ళు తిరిగినంత పనైంది. అబ్బాయ్ గారు వేడి వేడి పెనం మీద ఓ గరిటెడు పిండి వేసి, అచ్చంగా నా సలహా పాటించి వెంటనే గబా గబా గుండ్రంగా తిప్పేస్తున్నారు. కాకపోతే ఆ గరిటె ఉన్న చోటే గిరగిరా తిరుగుతోంది తప్పించి పెనం అంతా తిరగట్లేదు. మళ్ళీ నా పొట్ట చెక్కలైపోయింది నవ్వీ నవ్వీ! నీకంటే స్కూల్ పిల్లలు నయం.. సరిగ్గా చేసుండేవారు అని ఆటపట్టించా నేను. చివరికి తను తేల్చిందేంటంటే గైడ్ సరిగ్గా లేకపోవడం వల్లే ప్రయోగం పాడయింది తప్పించి అందులో రీసెర్చ్ స్కాలర్ తప్పేమీ లేదట!

ఫ్లాష్ బ్యాక్ అయిపోయింది.. ఇహ ప్రెజెంట్ లోకి వచ్చెయ్యండి. ఇప్పుడు అర్థమయ్యిందిగా మీకు.. వనభోజనాలకి వంట రెసిపీ, అదీ మా ఇంటబ్బాయ్ గారి రెసిపీ అంటే.. నేనెందుకు అంతటి వికటాట్టహాసం చేయాల్సి వచ్చిందో! ఈ రోజు పొద్దున్నే మరీ అంత బడాయిగా నవ్వేశానా.. సాయంత్రం ఇంటికొచ్చాక ఇవాళ అనూహ్యంగా తన చేతి వంటే తినాల్సి వచ్చింది. అదెలాగో, ఆ రెసిపీ ఏంటో నేను కూడా మన బ్లాగ్మిత్రులందరితో పాటు ఎల్లుండే పోస్ట్ చేస్తాను. కాస్కోండి మరి!