Friday, November 26, 2010

మంచు పూల వాన!



పొద్దున్నే బద్దకంగా లేచి కిటికీ తెరిచి చూస్తే.. ఆహా! ఎంత మనోహర దృశ్యం.! కదలకుండా అక్కడే నించుండిపోయా చాలాసేపు!

ఆకాశం నుంచి ఏ హిమకిన్నెరో వెండి పూల వర్షం కురిపిస్తోంది. ఎటువైపు చూసినా చిక్కగా అల్లుకుపోయి అలవోకగా జాలువారుతున్న మంచు పూల వానే!

నిన్నటి దాకా ఎంతటి నైరాశ్యం!
శిశిరం రాకతో చెట్లన్నీ పువ్వులనే కాదు ఆకుల్ని కూడా విదిల్చేసి ఆ వియోగం నింపిన శూన్యంలో ఒంటరిగా మిగిలిపోయాయి. రాలిపోయిన జ్ఞాపకాల జాడల్ని వెతుక్కుంటూ మౌనంగా దీనంగా కనిపించాయి.

ఇప్పుడు.. ఈ ఉదయాన ఎంతటి పారవశ్యం!
అల్లన ఆకాశం నుంచి ఎగిరి వచ్చిన ఈ మంచు పువ్వులు తమ అనురాగంతో మౌనముద్ర దాల్చిన ఆ మోడువారిన చెట్ల ఒంటరితనాన్ని కరిగిస్తూ సరికొత్త ప్రేమరాగాల్ని పలికిస్తున్నాయి. నిన్నటిదాకా కాటుక నలుపులో బోసిగా కనిపించిన ఆ మోడులే ఇప్పుడు తెల్లటి మంచు పూరేకులని అలంకరించుకొని ముద్దుగా ముస్తాబై కనిపిస్తున్నాయి.

ఏ దిక్కున చూసినా నల్లటి మోడులైన తరుల పైన కొలువుదీరిన తెల్లటి మంచు రవ్వల కలబోతగా సొంపుగా ప్రకృతి గీసిన సొగసైన నలుపు తెలుపుల చిత్తరువే!

నిన్నటిదాకా దిగులు ఆవరించినట్టున్న పరిసరాలన్నీ ఇప్పుడు సరికొత్త ధవళ వర్ణ కాంతులతో శాంతి స్వరాన్ని ఆలాపిస్తున్నట్టుంది. ఏ దిగులూ శాశ్వతం కాదు.. సంబరాన్ని మోసుకొచ్చే ఉదయం ఎప్పుడో ఒకప్పుడు తప్పక ఎదురొస్తుందంటూ ఆశావాదాన్ని ఉపదేశిస్తున్నట్టుంది.

నాకూ ఆ నిహారపు జల్లుల్లో తడిసిపోవాలనిపించింది.. బయటికి వెళ్ళగానే ఒక్కసారే మంచు రవ్వలన్నీ నా వైపే పరిగెత్తుకొచ్చి స్వాగతం పలికాయి. ఆ చిరుజల్లు నన్నే కాదు నా మనసుని కూడా తడిపేస్తున్నట్టుంది. ఎందుకంటే మంచు పూలన్నీ గాలిలో రివ్వున ఎగురుతూ వచ్చి, మృదువుగా మొహాన్ని తాకుతుంటే పసిపిల్లలు తమ బుల్లి పెదాలతో చెక్కిలిపై సుతారంగా ముద్దాడినట్టుంది ఆ మధురానుభూతి!

రాత్రిపూట చీకట్లు వ్యాపించాక వీధి దీపాల వెలుగులో మిలమిల మెరుస్తూ కనపడే హిమపాతం.. అది మరో అద్భుతం!

తమతో పాటు బోలెడంత సంతోషాన్నీ, సంబరాన్ని మోసుకుని దివి నుంచి భువి దాకా దిగొచ్చిన మంచు పూలు ఈ నిశ్శబ్దపు రాతిరిలో ఏవో శ్రావ్యమైన రాగాల్ని పలికిస్తున్నాయి. రెప్పైనా వాల్చకుండా తదేకంగా చూస్తూనే ఉండిపోవాలనిపిస్తుంది.. ఆ కిటికీ దగ్గరే నించుండిపోయి రాత్రంతా మబ్బుల నుంచి జాలువారే తుషారాన్నే చూస్తూ గడిపెయ్యాలనిపిస్తుంది.

ప్రకృతి పడుచు ప్రేమగా పంచుతున్న ఈ మంచు ముసురు మోహంలో పడి మునకలేస్తున్న నా మనసు సంబరాన్ని ఎంతని చెప్పగలను!

*********


* మంచు పూలని నా మాటల్లో చూపిస్తానని నే మాట ఇచ్చిన ఓ ప్రియనేస్తానికి అంకితం!
** నేను తీసిన మరిన్ని చిత్రాలతో మంచుపల్లకీ ఇక్కడ.

Thursday, November 25, 2010

ఎంత చిత్రమైనదీ మనసు..!


ఎంత చిత్రమైనదీ మనసు..!
కొన్ని జ్ఞాపకాల్ని వేవేల సార్లు తలచుకున్నా ఇప్పటికీ రవ్వంతైనా తగ్గని పరవశం..
కొన్నింటిని కోటి మార్లు తలచుకున్నా ఎప్పటికీ ఇసుమంతైనా తగ్గని పరితాపం..
మరి కొన్ని స్మృతులు నెమరుకొస్తే ఓ చెంపన ప్రమోదం, మరో చెంపన అంతర్వేదనం..
మటుమాయం చెయ్యాలని ప్రయత్నిస్తున్న స్మృతుల్ని పదే పదే వల్లె వేస్తుంటుంది..
గతంలో ఇగిరిపోయాయని నమ్ముతున్న జ్ఞాపకాల జాడల్ని వెలికి తీస్తుంటుంది..
విస్మరించాలనుకుంటున్న భావాలే చెలరేగి గాయపరుస్తుంటే మౌనంగా భరిస్తుంది..
తనని నొప్పించే తలపులనే మళ్ళీ మళ్ళీ మననం చేసుకుంటుంది..
ఎప్పటికీ వాస్తవంలో జరిగే వీల్లేని ఊహల్లో కాలం వెళ్లబుచ్చుతుంది..
రెప్పపాటులో కరిగిపోయే రంగుల కలల్లో ఆనందం వెతుక్కుంటుంది..
అలుపన్నదే ఎరుగక అవిశ్రాంతంగా నిరంతరంగా ఆలోచనల్లో ప్రయాణిస్తుంటుంది..
ఆ పయనంలో అనుక్షణం ఎన్నెన్నో జ్ఞాపకాలు పోగేసుకుంటూ పదిలంగా గూడు అల్లుకుంటుంది..
నాలో ఉసురున్నంత వరకూ ఈ జ్ఞాపకాల గంధాలే తన ఊపిరి అంటుంది..
తనలో సాగే ఆలోచనాస్రవంతే నా అస్థిత్వానికి నిజమైన ప్రతీకని నమ్మబలుకుతుంది..
ఎంత చిత్రమైనదీ మనసు..!

Saturday, November 20, 2010

మా ఇంటబ్బాయ్ వంట! -2

(నిన్నటి టపాకి కొనసాగింపు)
నిన్న సాయంత్రం ఏమైందంటే.. నాక్కొంచెం నీరసంగా ఉంది, ఓపిక లేదని చెప్పి ఇంటికొచ్చి వంట చేయకుండా ముసుగు తన్ని కూర్చున్నానన్నమాట. నాక్కొంచెం సహాయం చేద్దామని పాపం తను కూడా పని మధ్యలోనే ఆపేసి ల్యాబ్ నుంచి తొందరగా వచ్చేశాడు. ఇహ అప్పుడు రాత్రికి మాకు భోజన సదుపాయం ఎలాగా అని ఆలోచించుకోవాలి కదా! నేనేమో నా వల్ల మాత్రం కాదన్నట్టుgarupale దీనంగా మొహం పెట్టేసరికి ఇంక మన అబ్బాయ్ గారికి వేరే గత్యంతరం లేకపోయింది. అన్నం వండటం వరకూ సమస్య లేదు.. ఎందుకంటే రైస్ కుక్కర్లో పెట్టేయ్యడమే కదా! మరి అన్నంలోకి ఏదో ఒక కూర కావాలి కదా తినడానికి. అందుకని నువ్వు ఆమ్లేట్స్ వేసెయ్యి, ఆవకాయ వేసుకుని తినేద్దాం అన్నా నేను. కళనున్నాడో ఏమో గానీ, నో.. నేను ఆమ్లెట్ వేయను, కోడిగుడ్డు పొరటు చేస్తాను.. అన్నాడు. బాబోయ్.. వంట చేయాలని నీకు ఇంత ఉత్సాహం వస్తే నేనెందుకు అడ్డుపడటం అని సరే అన్నా!

ఇహ ఇప్పుడు కోడిగుడ్డు పొరటు చేయు విధానం ఎలాగో మీరు సావధానంగా వినండి మరి. అదేలెద్దురూ.. చదవండి.rindu
మొదట అబ్బాయ్ గారు వెళ్లి పొయ్యి దగ్గర నించుని అక్కడి నుంచే నాకు ఇంటర్వ్యూ పెట్టారు. కూర చెయ్యడానికి కళాయి వాడాలి, రెండు ఉల్లిపాయలు వేయనా, మూడు వెయ్యనా, మరీ సన్నగా తరగాలా, కొంచం పెద్దవైనా పర్లేదా, ఆలివ్ నూనె వెయ్యనా, సన్ఫ్లవర్ నూనె వెయ్యనా.. ఇవ్విధముగా సాగిందన్నమాట నా ఇంటర్వ్యూ!soal కళాయిలో నూనె వేసాక మళ్ళీ ఇంకో సందేహం. పొయ్యి మీద నుంచి దింపి పట్టుకొచ్చి నాకు చూపించి మరీ అడిగాడు అంత నూనె సరిపోతుందో లేదోనని.
కళాయిలో నూనె వేడెక్కాక తాలింపు గింజలు వెయ్యమని చెప్పానో లేదో.. ఇంక నువ్వేం చెప్పక్కర్లేదులే.. మళ్ళీ కూర రుచిగా వచ్చాక క్రెడిట్ అంతా నీదేనంటావు. నాకు తెలుసు తరవాత పసుపు వెయ్యాలి, తరవాత ఉల్లిపాయ ముక్కలెయ్యాలి.. అంతే కదా.. అన్నాడు. సర్లే అని నేను ఊరుకున్నా. ఎంతసేపైనా ఉల్లిపాయ ముక్కలు వేగిపోవట్లేదని మళ్ళీ కంప్లెయింటు. encemసందు దొరికింది కదా అని నేనొక ఉచిత వంటోపదేశం చేసేసా. వంట చేయడమంటే తీరిగ్గా లాప్టాప్ ముందు కూర్చుని pacman ఆడడం, ఐఫోన్లో గేమ్స్ ఆడటం అనుకున్నావా మరి!fikir వంట చేయడానికి బోల్డంత ఓపికుండాలి బాబూ.. అని.
హెంతో కష్టపడి అయిదు నిమిషాలు ఓపిగ్గా కలబెట్టాక ఉల్లిపాయ ముక్కలు మగ్గిపోయాయి. లోపు నాకో జ్ఞానోపదేశం కూడా..nerdఅసలైనా కూరగాయల్ని ఇలా ఎక్కువెక్కువసేపు మగ్గించి తింటే అందులో ఉండే పోషకాలన్నీ పోతాయనీ. ఎంత తక్కువ మగ్గితే అంత ఆరోగ్యమనీ! ఇంతలో మరో సందేహం ఎన్ని గుడ్లు వెయ్యాలి అని. ఓహో.. నాలుగెయ్యనా.. సర్లే ఇంకేం చెప్పకు నువ్వు అన్నాడు. ఇంకో అయిదు నిమిషాలయ్యాక.. గుడ్డు కూడా బాగానే వేగిపోయింది, ఇంక కారం వేసెయ్యనా.. అంటూ మళ్ళీ ప్రశ్న. సరే, వేసెయ్యి.. అవునూ.. ఇంతకీ ఉప్పేసావా? అంటూ నా తిరుగు ప్రశ్న. ఓహ్..adusఇందాక అనుకున్నా.. అంతలోనే మర్చిపోయా.. ఇప్పుడు వేస్తున్నాలే! ఎంతేశావ్ ఉప్పూ కారం అనడిగాను. ఖచ్చితంగా ఎక్కువయ్యే అవకాశం మాత్రం లేదు. అలా వేశాను తెలివిగా అన్నాడు.kenyit

తరవాత ఇంకో అయిదు నిమిషాలు ఆపసోపాలు పడుతూ కూరని తిప్పీ తిప్పీ కష్టపడి చివరికి ఎలాగో కోడిగుడ్డు పొరటు చేయడం అనే ప్రహసనం ముగించాం.. క్షమించాలి.. ముగించాడు. ఇందులో నాకు అస్సలు క్రెడిట్ లేదని బ్లాగ్ముఖంగా మనవి చేసుకుంటున్నా అధ్యక్షా! (స్వగతం - ఇప్పుడన్నా కామెంట్లలో గైడ్ డౌన్ డౌన్ అనడం ఆపి జిందాబాద్ అంటారో లేదో!). అప్పటికే మాకు బాగా ఆకలిగా ఉండటంతో వెంటనే కోడిగుడ్డు పొరటుని వేడి వేడి అన్నంలో వేసుకుని తినేశాం కాబట్టి, ఫోటోలూ అవీ ఏమీ తీయలేదు. అంచేత గొప్ప రెసిపీని కళ్ళారా చూసే మహద్భాగ్యం కలగకుండా మీరు తప్పించుకుని బతికిపోయారనిmenari చెప్పడానికి చింతిస్తున్నాను. కానీ, మా ఇంటబ్బాయ్ గారి మాటల్లో చెప్పాలంటే మాత్రం.. ఇప్పటిదాకా మొత్తం జీవితంలో తిన్న అన్నీ కోడిగుడ్డు పొరటుల్లోకీ.. ఇదే అత్యుత్తమమైనదీ, శ్రేష్ఠమైనదీ మరియూ రుచికరమైనదీ అట!sengihnampakgigi

ఇంతటితో కథ సమాప్తం. ఇందు మూలంగా నీతి ఏంటంటే, ఎవరికైనా వంట అస్సలు రాకపోతే ఎంచక్కా ఆమ్లెట్ వెయ్యడం, కోడిగుడ్డు పొరటు గనక విధంగా వీజీగా నేర్చేసుకున్నట్టయితే అప్పుడప్పుడైనా మీ ఇంటమ్మాయిలు కాస్తో కూస్తో సుఖపడిపోగలరు. అలా అని చెప్పి అత్యుత్సాహంతో అన్నీ వంటలు మహా బాగా నేర్చేసుకుని తరవాత మీ పాకశాస్త్ర ప్రావీణ్యం వల్ల వచ్చిన పొగరుతో marahమీ ఇంటమ్మాయిల వంటలకి వంకలు పెట్టేంత దూరం మాత్రం వెళ్లకండేం! మంచబ్బాయిలు చెప్పిన మాట వింటారన్నమాట.. విన్నారు కదూ!

కొసమెరుపు: అసలు కార్తీక మాసం వనభోజనాలకి కోడిగుడ్డు పొరటు రెసిపీ చెప్పడవేంటో, మరీ చోద్యం కాకపోతే అని మీరు విస్తుపోతున్నారు కదూ! ఏదోకటిలెద్దురూ.. ఈసారికి సర్దుకోండి. అయినా మన పోకిరి చెప్పినట్టు.. రెసిపీ చెప్పామా లేదా అన్నది ముఖ్యం కానీ అది కోడిగుడ్డు పొరటా ఆమ్లెట్టా అన్నది అంత ముఖ్యం కాదు కదా! అయినా మీ అందరికోసం అరిసెలు, లడ్డూలు, బూందీ, కారప్పూస, ఇంకా.. జంతికలు ఇక్కడ పెట్టాను. తినేసి వెళ్ళండేం!senyum
అందరికీ కార్తీక పౌర్ణమి శుభాకాంక్షలు!

Friday, November 19, 2010

మా ఇంటబ్బాయ్ వంట!

ఇప్పుడు కార్తీక మాసం రోజులు కదా.. అందుకని బ్లాగుల్లో సరదాగా వనభోజనాల్లాగా ఉంటుంది. అందరం రకరకాల వంటల గురించి రాద్దామని జ్యోతి గారు ఒక అయిడియా ప్రకటించారు కదా! ఇవ్వాళ పొద్దున్న చాట్లో కనపడినప్పుడు ఆదివారం కోసం పోస్ట్ రాస్తున్నవుగా అనడిగారు. 'అంటే, అదీ, మరి.. అసలేంటంటే జ్యోతి గారూ.. నా బ్లాగులో వంటల జోలికి ఎప్పుడూ వెళ్ళలేదు కదా! అదీ గాక నా పనితనం గురించి బ్లాగ్జనులకు తెలీనిదేముంది పాపం.. అందుకని ఎంచక్కా మీరందరూ పెట్టే వంటలన్నీ భోం చేస్తానేం..' అని చెప్పి తప్పించుకుందామనుకున్నా. 'ఏం పాపం రోజూ ఇంట్లో తినట్లేదా తిండి. నీది కాకపోతే మీ ఆయన వంట గురించి రాయి' అన్నారు జ్యోతి గారు. ఆఫీసులో ఉన్నానని కూడా చూసుకోకుండా పాత సినిమాల్లో మాంత్రికుడిలాగా పగలబడి, విరగబడి నాలో నేనే నవ్వేసుకున్నా.gelakguling ఎందుకంటే, వెంటనే మా ఇంటబ్బాయ్ గారి పాకశాస్త్ర ప్రావీణ్యం గుర్తొచ్చి. మీకో అవగాహన రావాలంటే కొంచెం ఫ్లాష్ బ్యాక్లోకి వెళ్లి అలా ట్రైలర్ చూసొద్దాం పదండి.

మా ఇంటబ్బాయ్ గారి ఉద్దేశ్యం ఏంటంటే తనకి వంట చేయడం మీద అస్సలు ఆసక్తి లేదు. అసలు తను గట్టిగా తల్చుకోవాలే గానీ వంటయినా చిటికెలో చేసి అవతల పారెయ్యగల సత్తా ఉందట. (నిజంగానే పారేయ్యాల్సి వస్తుందేమోననే నా భయం కూడా jelir) ఏదోకటి పొట్టలో వేసెయ్యాలి బ్రతకడానికి అన్నట్టు ఉండాలట. దానికి తోడు, ఏదో అయిదు నిమిషాల్లో తినేసేదాని గురించి ఇన్నేసి గంటలు వంట కోసం ఇంత శ్రమ పడిపోవడం అవసరమా అని ఒక తర్కం కూడా. పాపం నేను కష్టపడి వంట చేస్తున్నా అదే మాట చెప్తాడనుకోండి. పర్లేదు.. కొంచెం మంచబ్బాయే లెండి!malu సర్లే, కథ పక్కదారి పట్టకుండా అసలు సీన్లోకి వచ్చేద్దాం. ఒకరోజు నీకు కనీసం ఆమ్లెట్ వెయ్యడమయినా రాదు.. అని నేను ఎద్దేవా చేస్తుంటే, ఇహ తన శౌర్య పరాక్రమాలని నిరూపించుకోవాల్సిన సమయం ఆసన్నమైందని గుర్తించిన అబ్బాయ్ గారు అప్పటికప్పుడు ఆమ్లెట్ వేసేద్దామని కంకణం కట్టుకున్నారు. వంటగదిలోకెళ్ళి సీరియస్ గా ఆమ్లెట్ వేయడానికి అవసరమైన పెనం, ఒక గిన్నెలో పగలగొట్టిన గుడ్లు అన్నీ సిద్ధంగా పెట్టుకుని ల్యాబ్లో ఏదో పెద్ద ఎక్స్పెరిమెంటు సెటప్ చేస్తున్నప్పటిలా ఫోజు పెట్టి కాసేపు తీవ్రంగా ఆలోచించాడు.nerd తర్వాత నా దగ్గరికొచ్చి ఆమ్లెట్ వేయడం మొత్తం నేనే సొంతంగా చేసేస్తాను గానీ చిన్న విషయం మాత్రం చెప్పు అన్నాడు. సర్లే పాపం అని ఓకే అన్నా. రెండు గుడ్లు ఆమ్లెట్ కి ఒక చెంచా ఉప్పు, ఒక చెంచా కారం వేస్తే చాలు కదా.. అన్నాడు. ఇంక చూసుకోండి.. నాకు 'రెండు రెళ్ళ ఆరు' సినిమాలో శ్రీలక్ష్మి గుర్తొచ్చి పావుగంటసేపు పొట్ట చెక్కలయ్యేలా నవ్వాను. తరవాత సర్లే పాపం అని ఆమ్లెట్ శిక్షణ ఇచ్చేశాన్లెండి.encem

ఇంకోరోజేమో పెసరట్టు వేస్తున్నా! అబ్బా.. దోసెలెయ్యడం ఏముంది.. చిటికెలో పని.. ఎలా వెయ్యాలో ఒక్కసారి చెప్పి నువ్వు పక్కకి జరుగు.. నేను వేసిస్తాను.. నువ్వు పండగ చేసుకుందువు గానీ.. అని చెప్పి నన్ను సోఫాలో కూర్చోబెట్టాడు. సర్లే అంత ధీమాగా చెప్తున్నాడు కదా పెసరట్ల పండగేదో చేస్కుందామని నేనూ ముచ్చటపడిపోయా! పెనం వేడెక్కాక ఒక గరిటెడు పిండి తీసుకుని పెనం మధ్యలో వేసి వెంటనే ఆలస్యం లేకుండా గబగబా గుండ్రంగా తిప్పాలి.. అంటూ అట్టెలా వెయ్యాలో వివరంగా చెప్పా. తరవాత ఎంతసేపైనా పెసరట్టు నా కంచంలోకి వచ్చిపడట్లేదేంటా అని ఎదురు చూసీ చూసీ అసలేం జరుగుతుందో చూద్దామని నేనే పొయ్యి దగ్గరికెళ్ళా! అబ్బాయి గారు జాలిగా మొహం పెట్టి 'సరిగ్గా రావట్లేదు' అన్నాడు. ఎందుకు రావట్లేదా అని చూద్దును కదా.. నాకు కళ్ళు తిరిగినంత పనైంది.hah అబ్బాయ్ గారు వేడి వేడి పెనం మీద గరిటెడు పిండి వేసి, అచ్చంగా నా సలహా పాటించి వెంటనే గబా గబా గుండ్రంగా తిప్పేస్తున్నారు. కాకపోతే గరిటె ఉన్న చోటే గిరగిరా తిరుగుతోంది తప్పించి పెనం అంతా తిరగట్లేదు.jelir మళ్ళీ నా పొట్ట చెక్కలైపోయింది నవ్వీ నవ్వీ! నీకంటే స్కూల్ పిల్లలు నయం.. సరిగ్గా చేసుండేవారు అని ఆటపట్టించా నేను. చివరికి తను తేల్చిందేంటంటే గైడ్ సరిగ్గా లేకపోవడం వల్లే ప్రయోగం పాడయింది తప్పించి అందులో రీసెర్చ్ స్కాలర్ తప్పేమీ లేదట!kenyit

ఫ్లాష్ బ్యాక్ అయిపోయింది.. ఇహ ప్రెజెంట్ లోకి వచ్చెయ్యండి. ఇప్పుడు అర్థమయ్యిందిగా మీకు.. వనభోజనాలకి వంట రెసిపీ, అదీ మా ఇంటబ్బాయ్ గారి రెసిపీ అంటే.. నేనెందుకు అంతటి వికటాట్టహాసం చేయాల్సి వచ్చిందో! రోజు పొద్దున్నే మరీ అంత బడాయిగా నవ్వేశానా.. సాయంత్రం ఇంటికొచ్చాక ఇవాళ అనూహ్యంగా తన చేతి వంటే తినాల్సి వచ్చింది. అదెలాగో, రెసిపీ ఏంటో నేను కూడా మన బ్లాగ్మిత్రులందరితో పాటు ఎల్లుండే పోస్ట్ చేస్తాను. కాస్కోండి మరి!celebrate

Thursday, November 11, 2010

ఓ హేమంతపు రాతిరిలో..


జగమంతా నీరవ నిశీథిలో నిశ్చింతగా నిదురిస్తోందేమో అన్నంత నిశ్శబ్దంగా ఉంది.
చుట్టుప్రక్కల ఎక్కడా చుక్కల ఊసే లేదని నీలాల నింగి మౌనం దాల్చినట్టుంది.
మబ్బులతో దోబూచులాడుతున్న చందమామ యథావిధిగా వెన్నెల వాన కురిపిస్తూ తారల్లేని లోటుని తీర్చే ప్రయత్నంలో ఉంది.
అంబరాన్నుంచి సన్నటి ధారల్లా కురుస్తున్న హిమపాతం జిలిబిలి వెలుగుల వెన్నెలతో కలిసి అల్లిబిల్లి ఆడుతున్నట్టుంది.
ఆకులన్నీ పండిపోయిన చెట్లు వెండి వెన్నెల వానలో తడుస్తూ కొత్త వన్నెలద్దుకుంటూ నిండుగా కొలువు దీరినట్టుంది.
అల్లన జివ్వుమని వీస్తోన్న పిల్లగాలి తెమ్మెర అల్లరిగా తాకినప్పుడల్లా అలవోకగా కాసిని పండుటాకుల్ని జారవిడుస్తున్నాయి.
ఉన్నట్టుండి గాలి గట్టిగా వీచినప్పుడు నేల మీద పడుతున్న ఆ తరుల వెన్నెల నీడలు చిత్రంగా రెపరెపలాడుతున్నాయి.
రాలిన ఆకులపై పడిన తుషార బిందువులు చంద్రికల వెలుగులో తళుక్కున మెరుస్తుంటే నింగిలోని తారల్ని నేల మీదకి మోసుకొచ్చినట్టుంది.
తరులతో కలసి గాలి అలలు చేస్తోన్న స్వరసమ్మేళనానికి ధీటుగా తాళం తప్పకుండా లయబద్ధంగా చేస్తున్న ఎండుటాకుల నాట్యప్రదర్శన కంటికింపుగా ఉంది.
అపరాత్రి వేళలో మౌనంగా ప్రకృతి దేవేరి శ్రద్ధగా చిత్రిస్తోన్న ఈ హేమంతపు సోయగం నాకొక అపురూపమైన అనుభూతిని మిగులుస్తోంది!

Monday, November 08, 2010

చలిరాతిరి వస్తావని.. చిరు వేసవి తెస్తావని..

"చలిరాతిరి వస్తావని చిరు వేసవి తెస్తావని మునిమాపుల తెర చాటున చూశా.. మరి వేచా!" అచ్చంగా భావుకత్వంతో నింపినట్టున్న ఈ తలపు భలే ముచ్చటగా ఉంది కదా! ఇదొక పాటకి సంబంధించిన పల్లవి. ఈ పాట శ్రీకాంత్, లయ జంటగా నటించగా ప్రముఖ దర్శకుడు వంశీ తీసిన 'దొంగరాముడు అండ్ పార్టీ' సినిమాలోది. ఈ సినిమా అంత బాగోదు. అందుకే పెద్దగా ఆడలేదనుకుంటాను కూడా! ఈ చిత్రంలోని పాటలన్నీ చక్రి స్వరపరిచారు. అన్నీటిలోకీ సుజాత, శ్రీనివాస్ ఆలపించిన ఈ పాట నాకు బాగా నచ్చుతుంది.

చాలా మృదువుగా సాగిపోయే మెలోడీ ఈ పాట. కానీ అదేంటో ఉన్నట్టుండి పాట మధ్యలో ఒకసారి తకిట తకిటలు, ఇంకా ఏదో శంఖారావం లాంటి శబ్దం వినిపిస్తాయి. అదెందుకు పెట్టారో నాకర్థం కాలేదు. నేనైతే పాట వినేప్పుడు గబుక్కున వేరే ఏదో పాట ప్లే అయిపోయిందేమో అనుకున్నా! ఆ చిన్న బిట్ మాత్రం పంటి కింద రాయిలా తగిలినట్టనిపించింది నాకు. అయితే ఆ బిట్ ఓ పది సెకన్లకి మించి ఉండదు కాబట్టి మరీ అంత చిరాగ్గా ఏమీ అనిపించదు.

ఈ పాటకున్న మాధుర్యంలో సింహభాగం సాహిత్యానికే దక్కుతుందని నా అభిప్రాయం. ఈ పాటలోని తెలుగు పదాల అల్లిక చాలా ముచ్చటగా అనిపించింది. అలా అని మరీ క్లిష్టమైన పదాలు కూడా ఏమీ కనిపించవు. కానీ, ఆ పదాలు కూర్చిన విధానం వినసొంపుగా ఉండి మొత్తంగా పాటని ఆహ్లాదకరంగా మలచినట్టైంది. ఆహా.. ఇలాంటి తెలుగు పదాలు అలా అలవోకగా చెవిన పడుతుంటే ఎంత మధురంగా ఉంటుందో కదా అనిపించింది నాకైతే! ;) గాయకులిద్దరూ మలయాళీలైనప్పటికీ తెలుగు పదాల స్పష్టత పోకుండా పాడటంలో వారిరువురిదీ అందె వేసిన చెయ్యి కాబట్టి పాటకి మరింత అందం వచ్చింది.

ఇంత చక్కటి సాహిత్యం ఎవరూ రాశారో అని చూస్తే ఈ సినిమాకి సాహిత్యం అందించిన వాళ్ళ జాబితా పెద్దగానే ఉంది. అయినా సరే బాగా వెతికి మరీ ఎవరూ రాశారో తెలుసుకున్నాను. పాట రచయిత పేరు తనికెళ్ళ శంకర్. ఆయన రాసిన వేరే పాటల కోసం వెతికాను. ఇదే సినిమాలో 'వన్నెలున్న నారి' అనే పాట కాకుండా ఇంకేదో సినిమాలో మరొక పాట తప్పించి ఇంకేమీ దొరకలేదు. ఇలాంటి వాళ్లకి మరిన్ని అవకాశాలొస్తే బాగుంటుందనిపించింది.

ఒక్క ముక్కలో చెప్పాలంటే, ఇదొక మహాద్భుతమైన పాట అని చెప్పను గానీ మెలోడీస్ ని ఇష్టపడేవాళ్ళ ప్లేలిస్టులో చేర్చుకోదగ్గ పాటని నా అభిప్రాయం. :)
అలాగే నాదొక చిన్న సందేహం.. "ఎలకోయిల" అనే పదప్రయోగం వెనకున్న అర్థం ఏంటో తెలిసినవాళ్ళు చెప్పగలరు.
ఈ పాట సాహిత్యం క్రింద ఇస్తున్నాను. ఓ సారి చూడండి. ఈ పాట కావాలంటే ఇక్కడ చూడండి.

చలిరాతిరి వస్తావని చిరు వేసవి తెస్తావని మునిమాపుల తెర చాటున చూశా మరి వేచా!
బిగికౌగిలి కొస్తావని బిడియాలే దోస్తావని ఎద వాకిట గిలిగింతగా పూసే నా ఆశ!
ప్రాయాలే పంచాలి నులివెచ్చగా.. కాలాలే తోచాలి సరికొత్తగా!
గతజన్మల పరిచయమే బతికించెను మన కలలే..
పులకింతల తొలివలపే కలిగించెను పరవశమే..
ప్రాణమైన ప్రేమా.. మన ప్రేమా!
హాయి పేరు ప్రేమా.. మన ప్రేమా!
చలిరాతిరి వస్తావని చిరు వేసవి తెస్తావని మునిమాపుల తెర చాటున చూశా మరి వేచా!

పరువాల తెర తీసే చొరవే దొరికేనా.. క్షణమైనా గడిపేస్తే వరమే ఒడిలోనా!
హృదయాలే వెలిగించే గుణమే ఈ ప్రేమ.. విరహాలే కరిగిస్తే సుఖమే జడివాన!
గాలైనా రాకుండా మన దారిలో.. హాయేదో పెరిగింది మలిసందెలో..
భారాలే తీరంగా మది లోపలా.. గానాలే చేసింది ఎలకోయిల..
నలువైపుల రాగాలే మధువొలికే మేఘాలై.. వానవిల్లు విరిసే.. మరి విరిసే!
తేనెజల్లు కురిసే.. మది కురిసే!

చలిరాతిరి వస్తావని చిరు వేసవి తెస్తావని మునిమాపుల తెర చాటున చూశా మరి వేచా!

తనువుల్లో మనసుల్లో జ్వరమే ఈ ప్రేమ.. చిగురేసి చైత్రంలా పెరిగే లోలోన!
అరుదైన విలువైన చెలిమే ఈ ప్రేమ.. తపియించే ఎదలోన చినుకై కురిసేనా!
చుక్కలనే దాటించి అలవోకగా ఎక్కడికో చేర్చేది వలపే కదా!
మక్కువతో వేధించి ప్రతి జాములో చెక్కిళ్ళు నిమిరేటి చలువే కదా!
మునుపెరుగని మురిపాలు ముదిరాయి సరదాలు.. పూలజల్లు ప్రేమా.. మన ప్రేమా!
తీపి ముల్లు ప్రేమా.. ఈ ప్రేమా!

చలిరాతిరి వస్తావని చిరు వేసవి తెస్తావని మునిమాపుల తెర చాటున చూశా మరి వేచా!
బిగికౌగిలి కొస్తావని బిడియాలే దోస్తావని ఎద వాకిట గిలిగింతగా పూసే నా ఆశ!
ప్రాయాలే పంచాలి నులివెచ్చగా.. కాలాలే తోచాలి సరికొత్తగా!
గతజన్మల పరిచయమే బతికించెను మన కలలే..
పులకింతల తొలివలపే కలిగించెను పరవశమే..
ప్రాణమైన ప్రేమా.. మన ప్రేమా!
హాయి పేరు ప్రేమా.. మన ప్రేమా!
చలిరాతిరి వస్తావని చిరు వేసవి తెస్తావని మునిమాపుల తెర చాటున చూశా మరి వేచా!

Monday, November 01, 2010

నా కథ 'కాలం తెచ్చిన మార్పు' 'కౌముది' పత్రిక నవంబర్ సంచికలో!


నేను రాసిన నాలుగో కథ 'కాలం తెచ్చిన మార్పు', సాహితీలోకంలో నెలనెలా వెన్నెల కురిపిస్తున్న 'కౌముది' ఇంటర్నెట్ మాసపత్రిక 'నవంబర్' సంచికలో ప్రచురితమైంది.
నా కథని అంగీకరించి ప్రచురించిన కౌముది సంపాదక వర్గానికి మరోసారి నా బ్లాగ్ముఖంగా ధన్యవాదాలు తెలుపుకుంటున్నాను. చదివి చూసి మీ అభిప్రాయాలని తెలియజేస్తారని ఆశిస్తూ..
--
మధుర