నిన్నా.. నేడూ..

మల్లె పందిరి చెప్పింది నా మొహంలో ఏదో కొత్త మెరుపు కనిపిస్తోందని..
గులాబీ మొగ్గలు చెప్పాయి నాలో నును సిగ్గు తొంగి చూస్తోందని..
ముద్దబంతి మేలమాడింది ఈ మధ్య నేను చూపులతోనే మాట్లాడేస్తున్నానని..
తూగుటుయ్యాల అల్లరి పెట్టింది నేను కళ్ళు తెరిచే నిదరోతున్నానని..
జాబిల్లి ఆట పట్టించింది తనతో పోటీగా వెన్నెల జల్లులు కురిపిస్తున్నానని..
చెల్లి అలిగింది తనకి చెప్పకుండా నాలో నేనే నవ్వేసుకుంటున్నానని..
అందరూ పోగై నన్నింతలా వేధిస్తున్నారని నేనెళ్ళి అద్దంలో మొహం చూసుకున్నానా..
చిత్రం.. ఎప్పటిలా అద్దంలో నేను లేను.. దొంగ నవ్వులు నవ్వుతూ నువ్వే కనిపిస్తున్నావ్!

చేతిలోని పుస్తకం బిక్క మొహమేసింది తనని దాటి ఎక్కడో చూస్తున్నానంటూ..
కొలనులో కలువలు నిలదీశాయి నీ నవ్వులు ఎక్కడ పారేసుకున్నావంటూ..
కంచంలోని ఆవకాయన్నం మరింత ఎరుపెక్కింది తనపై కినుక వహించానంటూ..
నిద్రాదేవి అలిగి దూరంగా వెళ్ళిపోయింది నేను తనని దరి జేరనీయడం లేదంటూ..
ముద్దగా విరిసిన నైట్ క్వీన్ పూగుత్తులు చిన్నబుచ్చుకున్నాయి వాటి ఊసే మరిచానని..
నల్లటి మేఘాలు కమ్మేసి ముసురు పట్టిన ఆకాశం నా ప్రతిబింబంలా ఉన్నావంది..
అందరూ ఒక్కటైపోయి నన్నింతలా నిందిస్తున్నారని నేనెళ్ళి అద్దంలో మొహం చూసుకున్నానా..
చిత్రం.. అప్పటిలా అద్దంలో నువ్వు లేవు.. అక్కడున్న చిన్నబోయిన మోము.. నాదేనా!?